Uchwyć psa w ruchu!

Wybór aparatu i obiektywu

Prawidłowy dobór korpusu oraz obiektywu jest istotny przy fotografowaniu biegnącego lub skaczącego psa. Wybierając sprzęt, powinniśmy zwrócić uwagę na pracę obiektywu – zbyt wolny i niedokładny autofokus to niższa jakość zdjęć i mniejsza liczba celnych ujęć. Nie bez znaczenia jest liczba klatek na sekundę (kl/s), jaką aparat może uchwycić. Choć nie ma potrzeby kupowania najnowszego albo w pełni profesjonalnego korpusu, dla wygody fotografowania zwierząt w ruchu zaleca się wybrać aparat, który może wykonać co najmniej 6 kl/s. Oczywiście, im większa liczba kl/s, tym łatwiej uchwycić pożądaną fazę ruchu. Ze względu na fotografowanie w krótkich czasach warto również zwrócić uwagę na jakość obrazu przy wysokich czułościach ISO.

Ustawienia aparatu

Oczywiście wybór sprzętu to dopiero początek. Aby wspomóc pracę autofokusa, należy przede wszystkim dobrać odpowiednie ustawienia aparatu, które skutecznie ułatwią zatrzymanie psa w kadrze. Nie zrobimy udanego zdjęcia nawet najlepszym zestawem, jeśli  ustawienia będą nieadekwatne do fotografowanej sceny.    

W pierwszej kolejności należy pamiętać o prawidłowym dobraniu czasu otwarcia migawki. Jeśli chcemy naszego modela uchwycić w ruchu, trzeba ustawić krótki czas otwarcia migawki, np. 1/800 s. Czas może być jeszcze krótszy, jeśli fotografujemy psa poruszającego się bardzo szybko,  np. goniącego piłkę bordera collie. Kiedy użyjemy trybu zdjęć seryjnych,  mamy możliwość wybrania najlepszego kadru, np. z  najbardziej efektowną fazą ruchu zwierzęcia.

Wybranie trybu ciągłej pracy autofokusa (AF-C) sprawi, że aparat będzie pracował cały czas i ustawiał ostrość na poruszającego się psa. Warto  zwrócić uwagę na możliwość ustawienia trybu pola AF, nie w każdym korpusie jest taka opcja.  Wybór trybu AF z dynamicznym wyborem pola sprawi, że w sytuacji, gdy poruszający się pies na chwilę opuści wybrany punkt ostrości, aparat ustawi ostrość na podstawie informacji z  punktów otaczających fotografowane zwierzę. W menu niektórych bardziej zaawansowanych lustrzanek jest  możliwość ustawienia dodatkowych funkcji autofokusa – te funkcje to reakcja na blokadę ujęcia AF oraz dostosowanie ustawień do rodzaju ruchu obiektu. Podczas fotografowania biegnącego psa, jeśli mam pewność, że żadne przeszkody nie przesłonią mi widoku modela, ustawiam reakcję na blokadę ujęcia AF na możliwie najniższą wartość, aby zwiększyć szybkość układu ustawiania ostrości. Natomiast ruch obiektu ustawiam na zmienny, co z kolei poprawia reakcję układu ustawiania ostrości podczas fotografowania zwierząt, które mogą nagle się zatrzymać, by zaraz znów zerwać się do biegu.

Jak fotografować

W fotografii psów bardzo ważna jest perspektywa. Ma olbrzymi wpływ na to, jak będzie odbierany temat zawarty na zdjęciu. Jeśli naszym głównym celem i tematem zdjęcia jest przedstawienie biegnącego psa, najlepszą perspektywą będzie wykonywanie zdjęć z pozycji leżącej, wówczas obiektyw jest tuż przy samej ziemi. Kiedy fotografujemy psa wyskakującego      w górę do frisbee, uprzednio odbiwszy się od ciała przewodnika, możemy wykonywać zdjęcia siedząc, a zatem z nieco wyższej perspektywy. 

Uchwycenie poruszającego się modela wymaga od fotografa umiejętności śledzenia obiektu oraz wyczucia czasu, by w odpowiednim momencie nacisnąć spust migawki. Fotografowanie biegnącego psa możemy podzielić na trzy fazy: wstępne ustawienie ostrości, śledzenie i wykonywanie zdjęć. W pierwszej fazie, gdy pies jest już w odpowiedniej odległości, fotograf ustawia ostrość na zwierzę, wciskając spust migawki do połowy. W kolejnej fazie fotograf śledzi obiekt z wciśniętym do połowy spustem migawki, co zwiększa responsywność autofokusa i poprawia śledzenie poruszającego się obiektu. W ostatniej fazie, gdy pies znajdzie się w miejscu, w którym ma być zrobione zdjęcie, fotograf naciska spust migawki do końca i wykonuje serię zdjęć. 

Postawy psa w ruchu

Podobnie jak przy zdjęciach portretowych pies podczas swojego ruchu przyjmuje mniej lub bardziej fotogeniczne ułożenie ciała, które fotograf musi umieć rozpoznać podczas selekcji zdjęć.

Bieg psa również możemy podzielić na fazy: wybicie z tylnych łap, faza zawieszenia, podparcie na przednich kończynach i ponowne wybicie z tylnych łap. Najbardziej fotogeniczna jest oczywiście faza zawieszenia, w której ciało psa jest wyciągnięte, a żadna z łap nie dotyka ziemi. Równie atrakcyjnym do uchwycenia momentem jest końcowy etap wybicia, gdy pies dotyka ziemi jedną tylną łapą, a jego ciało przygotowuje się do fazy lotu. Zazwyczaj najmniej korzystnym kadrem jest ujęcie psa w chwili podparcia na przednich łapach. Wówczas, w większości przypadków, pies wygląda nieelegancko, ma przymknięte oczy i obwisłe fafle, a cały ciężar jego ciała jest przeniesiony do przodu.

Bezpieczeństwo podczas fotografowania

Fotografując psa, musimy mieć na uwadze, że w przeciwieństwie do ludzkiego modela, czworonóg nie powie nam wprost, że jest już zmęczony, albo że odczuwa dyskomfort. Z tego też względu, aby poprawnie odczytywać komunikaty wysyłane przez zwierzę, fotograf powinien znać mowę ciała psów oraz rozpoznawać sygnały wysyłane przez psa, np. oznaczające zmęczenie czy stres.

Wybierając porę dnia na sesję, należy wziąć pod uwagę wiek zwierzęcia, rasę, także kondycję fizyczną, ale i potrzeby oraz możliwości. W upalny dzień podczas aktywnej sesji zdjęciowej pies może bardzo szybko się przegrzać, co może doprowadzić do udaru cieplnego.

Mając na uwadze zdrowie zwierzęcia, powinniśmy dokładnie zaplanować i sprawdzić miejsce, w którym odbędzie się sesja zdjęciowa. Plener powinien być bezpieczny, położony z dala od ruchliwej ulicy. W miejscu, gdzie będzie pozował pies, a także najbliższej okolicy, nie powinno być nierówności terenu, dziur, szkła, ostrych kamieni czy innych niebezpiecznych przedmiotów. Sesja na niesprawdzonym, niebezpiecznym terenie może zakończyć się poważną kontuzją biegającego i skaczącego zwierzęcia.