Retusz portretu fotograficznego – 5 niezbędnych porad
Nelly Partyka podpowiada, jak sprostać częstym wyzwaniom retuszu fotografii portretowych
1. Refleksy w szkłach okularów
W fotografii portretowej czasem zdarzają się wpadki, na które niekoniecznie mamy wpływ. Gdy już zgramy zdjęcia na dysk i otworzymy je w programie graficznym, okazuje się, że w okularach odbija się światło albo twarz nadmiernie się świeci. Oczywiście można niektórym problemom zaradzić na poziomie samego ustawiania światła na sesji lub za pomocą charakteryzacji, jednak nie zawsze jest taka możliwość. A kiedy pliki są już w komputerze, najczęściej już na to za późno. Omówię pięć dość częstych problemów, które łatwo naprawić w Photoshopie. Na początek weźmiemy się za okulary.
Problem ten dotyczy głównie fotografów pracujących w studio, gdyż źródło światła w postaci lampy może odbić się w okularach postaci fotografowanej. Przeszkadza to głównie wtedy, gdy blask zasłania tęczówkę lub całkiem zmienia kolor oka.
Jeśli postać stoi na wprost obiektywu, zadanie jest łatwiejsze. Wchodzimy wtedy w menu Window → Clone Source i w oknie stempla zaznaczamy odwrócenie horyzontalne. Spowoduje to, że stempel zostanie odwrócony, gdziekolwiek będziemy chcieli nim rysować. Jest to niezwykle przydatna funkcja przy retuszu twarzy, ponieważ mimo że człowiek nie jest idealnie symetryczny, możemy przestemplować coś z jednej strony twarzy na drugą bez wycinania i odwracania poszczególnych fragmentów. Trzeba się też upewnić, że zaznaczony jest Overlay, czyli podgląd próbki. W tym wypadku pobieramy próbkę kącika tej strony okularów, na której nie ma blasku, i rysujemy nią po drugiej stronie okularów.
Gdy postać stoi bokiem, musimy skorzystać ze zwykłego stempla (tym razem wyłączając opcję odwrócenia horyzontalnego) i stemplować fragment po fragmencie. Żeby złagodzić przejścia między oryginalną cerą a stemplem, ustawiamy przezroczystość stempla na 50% i rysujemy po tych przejściach, ale delikatnie. Jeśli wykonaliśmy dużo zabiegów i w rezultacie fragment jest zbyt nieostry, zaznaczamy go i nakładamy po prostu trochę szumu (Filters → Noise → Add Noise). Szum trzeba następnie rozmyć, używając opcji Filter → Blur → Blur. Użycie stempla 50% to ostateczność. Tak naprawdę jakość tego retuszu będzie zależała od naszej dokładności i czasu, jaki poświęcimy na stemplowanie.
2. Meszek na twarzy
Czasem portret świecony jest z boku lub z tyłu. Wtedy głównie na dole policzków może uwydatnić się niepożądane owłosienie (niepożądane w przypadku kobiet, oczywiście). Usuwanie pojedynczych włosków mogłoby być bardzo czasochłonne, a wyrównując później fakturę skóry, moglibyśmy osiągnąć równie niepożądany efekt maski. Dlatego też do zniwelowania włosków użyjemy znowu narzędzia stempla. Tryb trzeba jednak ustawić na Darken, a krycie na – powiedzmy – 30%. Następnie próbkujemy skórę na policzkach i stemplujemy obok, powtarzając tę czynność na całym fragmencie. W ten sposób jasne włoski zostają przyciemnione i staną się zdecydowanie mniej widoczne, jednocześnie faktura twarzy pozostanie naturalna.
3. Żółte zęby
W mojej pracy praktycznie nie spotykam się z portretami, w których zęby nie wymagają lekkiego retuszu. Pomijając nierówne zęby i nachodzące dziąsła, które załatwiam narzędziami Liquify oraz stempla, pozostaje problem odcienia. Zęby często są zbyt żółte lub szare. Przedstawię dwa sposoby na retusz zębów: Hue/Saturation i krzywe.
Prostsza z opisywanych metod polega na korekcie opcji Hue/Saturation. Wybieramy ją w menu dopasowań po prawej na dole. Ponownie odwracamy maskę (Cmd+I/Ctrl+I) i białym pędzlem rysujemy po zębach tak, aby maska objęła tylko ten obszar. Można to robić na podglądzie maski, który znajduje się pod skrótem klawiaturowym \ (to bardzo ważny skrót!). Kiedy już mamy na zębach maskę, bawimy się suwakami na kanałach czerwonym i żółtym. Możemy zmniejszyć nasycenie żółtego, rozjaśnić czerwienie itp. Pełna dowolność.
Żeby wykorzystać drugi sposób, tworzymy nową warstwę dopasowań: krzywe (Adjustments → Curves). Krzywa kanału zielonego zagięta w dół, a niebieskiego w górę – w ten sposób usuwamy żółć z zębów. Kiedy uznamy, że uzyskaliśmy pożądany odcień, naciskając Cmd+I/Ctrl+I, odwracamy warstwę, a następnie pędzlem o kolorze białym rysujemy po zębach tak, aby zaznaczyć obszar działania naszej maski.
Często zęby mają szare prześwity. Aby je zniwelować, również posłużymy się krzywymi. W tym celu tworzymy nową warstwę dopasowań: krzywe, ponownie z maską na zęby. Krzywą RGB wyginamy mocno w górę, następnie klikamy podwójnie warstwę – w ten sposób wchodzimy w jej ustawienia. Na samym dole znajdziemy dwa suwaki – interesuje nas ten niżej („warstwa pod spodem”). Przytrzymując Option/Alt, przesuwamy część białego suwaka w lewo – dajemy znać masce, że ma ona nie obejmować bieli warstwy znajdującej się pod spodem. Manipulujemy też drugim białym suwakiem w lewo, uważając, by szarości na zębach znów się nie pojawiły. Zasadniczo chodzi o to, żeby ustalić taki zakres działania tej maski, aby wpływała ona jedynie na szare obszary w zębach, które chcemy wybielić.
4. Usuwanie błyszczenia na twarzy
Jeden z najczęstszych problemów dotyczących portretu to błyszcząca cera. Nie pomogą tutaj żadne metody na skróty (np. stemplowanie), bo zatracilibyśmy fakturę twarzy. Posłużymy się więc trochę bardziej skomplikowaną metodą, lecz dającą wspaniałe efekty.
Warstwę z portretem kopiujemy dwukrotnie. Widoczność górnej chwilowo wyłączamy. Na środkową warstwę nakładamy rozmycie gaussowskie, które znajdziemy w menu głównym na górze w zakładce Filter → Blur → Gaussian Blur. Poziom rozmycia ma być taki, aby zatarły się szczegóły twarzy, takie jak pory i przebarwienia. Na warstwie, która znajduje się najwyżej, włączamy widoczność i stosujemy polecenie Image → Apply Image, które znajdziemy również w górnym menu. W okienku Layer wybieramy warstwę środkową, mieszanie ustawiamy na Subtract. Niezwykle ważne jest, aby w okna parametrów skali i przesunięcia wpisać kolejno wartości 2 oraz 128 (jest to stała wartość – nie ma sensu tłumaczyć teraz czemu i po co). Wciskamy Enter. Tryb warstwy ustawiamy na Linear Light. Ostatnim krokiem będzie utworzenie nowej warstwy, pomiędzy warstwami środkową oraz tą znajdującą się najwyżej. Na tej warstwie będziemy rysować po zbyt wyświeconej skórze. W tym celu wybieramy zwykły miękki pędzel o kryciu, dajmy na to, 20%, następnie pobieramy próbkę z tego fragmentu cery, który nie jest przepalony, i rysujemy po światłach. Próbkę pobieramy, przytrzymując klawisz Alt/Cmd. W ten sposób „gasimy” prześwietlenia na skórze, zachowując jednocześnie pełną fakturę skóry. Te trzy warstwy, na których ostatnio pracowaliśmy, można dla wygody wrzucić w grupę (zaznaczając wszystkie trzy i naciskając klawisze Ctrl+G/Cmd+G), aby dowolnie zmniejszać i zwiększać natężenie efektu.
5. Przekrwione oczy
Osoba, której robimy zdjęcie, może mieć gorszy dzień lub zwyczajnie tendencję do przekrwionych oczu. W retuszu zależy nam na tym, żeby nie usunąć całkowicie niuansów oka. Zaczynamy od edycji opcji Hue/Saturation. Wybieramy przestrzeń koloru czerwonego i kroplomierzem znajdującym się pod suwakiem jasności pobieramy próbkę czerwieni z którejś z żyłek na oku. Następnie przesuwamy suwak jasności w prawo. Kończąc, musimy oczywiście znowu odwrócić maskę (Cmd+I/Ctrl+I) i białym pędzlem wyznaczyć obszar, który nas interesuje, czyli całe białko oka.
Jeśli mimo wszystko na oku pozostają większe żyłki, których chcielibyśmy się pozbyć, musimy użyć narzędzia Healing Brush. W tym celu tworzymy nową warstwę nad poprzednią, pamiętając, żeby na pasku górnego menu wybrana była opcja „wszystkie warstwy”. Przytrzymując klawisz Option/Alt, pobieramy próbkę z „czystego” fragmentu białka oka i rysujemy po żyłce.
Rozwiązania przedstawione w artykule prezentują zaledwie kilka z wielu sposobów, które pomogą poradzić sobie z tymi popularnymi w fotografii problemami. Ten sam efekt można osiągnąć na wiele innych sposobów, ja jednak wybrałam te, które w moim mniemaniu są optymalne, ponieważ łączą prostotę, intuicyjność i finalny efekt.
Zobacz podobne poradniki
Retusz w fotografii portretowej
Krok po kroku – 5 minut przy komputerze – Wycinamy postać
Jak podrasować portret w plenerze, czyli Instagram kontra Photoshop
Jak podrasować portret w plenerze, czyli Instagram kontra Photoshop
Nelly Partyka radzi, jak osiągnąć wyraziste efekty gotowych filtrów popularnych aplikacji fotograficznych na telefony komórkowe, korzystając z dających pełną kontrolę nad obrazem możliwości Photoshopa
