Sprawdzanie
Szeroki Kadr
Poradnik: Akcja i ruch | Przyroda i krajobraz | Krok po kroku | 07.07.2016 | Średnio zaawansowani | Kolor tła:

Krok po kroku – Fotografia psów, sesja

Beata Patrzałek

Dowiedz się, jak fotografować psy

Dodaj do schowka
01 02 03 04 Przestrzeń za psem była szara i nijaka, dlatego postanowiłam wykonać zdjęcie z dołu, aby poza modelem jak największą część kadru zajmowały gałąź i niebo

1. Perspektywa

Zabierając się za fotografię psów, zejdź do ich poziomu! Zdjęcia z poziomu psiego nosa czy tzw. żabia perspektywa zbliżają odbiorcę do fotografowanego modela i wpływają na bardziej pozytywny odbiór zdjęcia. Dlatego nie bój się położyć na ziemi, aby zrobić odpowiednie ujęcie.

Natomiast jeśli przestrzeń za psem nie wygląda atrakcyjnie, spróbuj skierować aparat w górę lub w dół w poszukiwaniu ciekawszego tła, czyli innymi słowy użyj jako scenerii nieba, konarów drzew albo podłoża. Zdjęcia zrobione z góry, poza wspomnianą wyżej zaletą, sprawiają, że głowa psa wygląda na większą od reszty ciała, co nadaje zdjęciu nieco komicznego wyrazu, a tym samym wywołuje uśmiech u odbiorcy.

Nie bój się eksperymentować. Pamiętaj, że nie istnieją sztywne ramy wyznaczające idealną perspektywę w psiej fotografii, ponieważ jest ona zależna wyłącznie od kreatywności samego fotografa. Jednak osoby zaczynające swoją przygodę z fotografią psów, niemające jeszcze pewności i niezbędnego wyczucia, mogą wspierać się sprawdzonymi trikami, aby uzyskać zamierzony efekt.

01 02 03 04 Duże zbliżenie pozwala uchwycić detale, na które w innym przypadku nie zwróciłoby się uwagi. Na tym zdjęciu całą uwagę przekuwają niezwykłe oczy psa.

2. Od ogółu do szczegółu

Budowanie odpowiedniego kadru dla amatorów czy osób dopiero zaczynających swoją przygodę z fotografią może być wyzwaniem, jednak jest to punkt, którego nie można pominąć, ponieważ ma ogromny wpływ na ostateczny odbiór zdjęcia. Dlatego warto zapoznać się wcześniej z ogólnymi zasadami budowania kompozycji oraz złotym podziałem. W fotografii psów z reguły najlepiej sprawdzają się kadry poziome, jednak nie jest to wcale żelazna zasada.

Fotografując psy w malowniczym plenerze czy niezwykłej architekturze miejskiej, postaraj się wpasować zwierzę w otaczającą je scenerię. Pozwól psu rozglądać się i zachowywać w naturalny sposób. Zdjęcie czworonoga, który nie jest wpatrzony w aparat, może wyglądać bardziej autentycznie niż to, na którym pies pozuje w wymuszony sposób.

W trakcie sesji fotograficznej spróbuj nie skupiać się jedynie na ukazaniu całej sylwetki psa – pomyśl również o jej detalach. Zbliżenie oczu zwierzęcia, nosa czy nawet samych łap niejednokrotnie nadaje zdjęciu odrobinę tajemniczości czy magii, a dodatkowo ukazuje cechy charakterystyczne zwierzęcia. Skupianie się na szczegółach jest również dobrym rozwiązaniem, gdy otaczająca sceneria nie zachęca do fotografowania.

01 02 03 04 Model miał dość dużo energii, którą wykorzystaliśmy do zrobienia zdjęcia w ruchu.

3. Portret w ruchu

Psy nie są łatwymi modelami do zdjęć portretowych. Mało który zwierzak jest na tyle wyszkolony i spokojny, by wytrzymać w bezruchu dłuższą chwilę potrzebną fotografowi do ustawienia ekspozycji i przede wszystkim zbudowania odpowiedniego kadru. Dlatego dobrze mieć zawczasu nastawiony krótki czas migawki i automatyczną czułość ISO, ponieważ fotografia portretowa zwierząt – choć pozornie statyczna – jest zwykle wynikiem dynamicznej akcji, w której fotograf oraz model co chwilę zmieniają swoje położenie.

Jednak nie ma co się oszukiwać. Wykonanie dobrego zdjęcia portretowego, zwłaszcza przy psie z przysłowiowym ADHD, jest często po prostu niemożliwe i w takich sytuacjach warto pozwolić modelowi na naturalne zachowania oraz chwilę szalonego biegu i zabawę. Zdjęcia w ruchu wykonane w najmniej kontrolowanych momentach zazwyczaj idealnie przedstawiają charakter psa, jego osobowość, a przy okazji często uwieczniają zabawną mimikę czworonoga.

01 02 03 Moment, kiedy pies wyskakuje do frisbee wyrzuconego przez opiekuna

4. Psie sporty

Polska jest krajem, w którym z roku na rok psie sporty, takie jak agility, frisbee, obedience czy IPO, zyskują na popularności. W sezonie niemal w każdym większym mieście organizowane są liczne zawody, które mogą być dla fotografa świetną okazją do sprawdzenia swoich umiejętności w sportowej fotografii psów.

Jeśli fotografujesz szybko poruszające się psy, które wykonują nagłe zwroty czy skoki, nastaw krótki czas otwarcia migawki (np. ½₅₀₀ s), automatyczną czułość ISO i tryb ciągłej pracy autofokusa. Dobrze jest również robić zdjęcia w trybie seryjnym, ponieważ pozwoli to na uchwycenie ruchu w odstępach czasu mniejszych niż jedna sekunda.

Jeśli chodzi o ustawienia dotyczące ustawiania ostrości, to wiele zależy od upodobań fotografa. Pojedynczy punkt ostrości pozwala mu samodzielnie wybrać pole, w którym aparat będzie ostrzył, w związku z czym ujęcie będzie zależało przede wszystkim od sprawności i refleksu fotografa. Dynamiczny wybór pola działa podobnie – z tą różnicą, że jeśli zwierzę się poruszy, system AF ustawi ostrość w obrębie otaczających go punktów ostrości. Automatyczny wybór pola pozostawia ostrość w rękach aparatu, co jest mało kuszącą perspektywą dla świadomego fotografa.

01 02 03 04 Photoshop (camera raw) – zmiana m.in. kolorystyki za pomocą suwaków.

5. Retusz

Już chyba każdy zdaje sobie sprawę, że w obecnych czasach prawie nie istnieje fotografia bez retuszu. Oczywiście nie ma w tym nic złego, pod warunkiem, że obróbka zdjęcia służy podkreśleniu jego piękna, a nie wykreowaniu całkiem innej rzeczywistości (wówczas mamy już do czynienia z grafiką, a nie fotografią).

Podobnie w przypadku fotografii psów również nie obejdziemy się bez programów graficznych takich jak Lightroom czy Photoshop, które umożliwią poprawienie kolorystyki zdjęcia bądź usunięcie niechcianych obiektów.

W kącikach oczu psa często pojawiają się małe „glutki” lub brązowe przebarwienia, które niestety psują estetykę zdjęcia. Najlepszym rozwiązaniem jest usunięcie ich za pomocą narzędzia Patch (Photoshop) lub Spot Removal (Lightroom). Podobny retusz stosuje się w przypadku usuwania z kadru obroży, smyczy, ludzi czy innych obiektów, które z jakichś względów (np. bezpieczeństwa) znalazły się na fotografii.

Zmiana barw oraz tonacji kolorystycznej zdjęcia jest dość prosta, dlatego nawet osoba początkująca nie powinna mieć większych trudności z tą częścią obróbki. Odpowiednie wartości zmienia się za pomocą suwaków, które można do woli przesuwać, wzmacniając lub osłabiając wybraną wartość – np. nasycenie zielonego koloru.

Masz propozycję na temat poradnika?: Napisz do nas
Oceń :

Zobacz podobne poradniki

rozwiń

Komentarze

ludsierakowska

Ciekawy artykuł... Mam też kilka swoich spostrzeżeń...

Jako psi fotograf amator dodałabym jeszcze podstawą wskazówkę. Jeśli chcesz przeznaczyć na fotografowanie godzinę, to musisz założyć, że sesja będzie trwała 2-3 razy dłużej. Dlaczego? Bo jeśli właściciel psa chce spokojne zdjęcia, a pies jest ruchliwy i pobudzony, to trzeba go najpierw porządnie "wybiegać". Zmęczony pies będzie lepiej współpracował.
Psy z problemami behawioralnymi lub nieufne muszą się przyzwyczaić do nas i do aparatu. Warto więc poświęcić kilkanaście minut na spacer z właścicielem, żeby pies oswoił się z naszą obecnością i tym czymś dziwnym co wisi na naszej szyi. Przecież nie chcemy zdjęć, na których pies będzie miał uszy po sobie i podkulony ogon. Czasami będziemy zmuszeni umówić się nawet 2 razy, tylko po to, żeby pies nabrał zaufania - jeśli nam zaufa - będzie chętnie pracował i czuł się w naszym towarzystwie bezpiecznie i swobodnie.
Wybierając miejsce sesji, warto podpytać właściciela jak psiak reaguje na nowe miejsca. Czasami lepiej zrezygnować z pięknych wrzosowisk na rzecz otoczenia, które pies zna i w którym czuje się komfortowo.

W kwestiach technicznych - mi na początku sprawiały problemy psy o gładkim umaszczeniu. Warto poćwiczyć na jakimś znajomym modelu. Jeśli będziemy robić zdjęcia czarnego psa na bardzo jasnym kontrastowym tle (dodatkowo w ostrym słońcu) - to może nam wyjść po prostu czarna plama, lub tło będzie przepalone. Na początek warto dobrać tło i warunki do maści psa, żeby drugi plan nie był zbyt kontrastowy, żeby ostre słońce dodatkowo nam go nie oświetlało. A z czasem będzie coraz łatwiej.

Zupełnie inną kategorią są psy ze schroniska, którym ja często robię zdjęcia w nadziei, że ładniejsze zdjęcia = szybsza adopcja. Ale o tym można napisać książkę :)

kasiakasia

Super artykuł ale mam pytanie ,czy robienie zdjęć szczeniakom jest ciężkie .... jak dobrze to zrobić...? może jakiś artykuł....?

Dodaj komentarz

Ponieważ nie jesteś zalogowany, Twój wpis będzie musiał zostać zaakceptowany przez moderatora.

Dodaj swój post

kuzar

Fragment ciała2024-03-26 10:13:43 kuzar

Dziękuję z całego serca za to szczególne wyróżnienie, jest dla mnie bardzo ważne. Jestem…

yveta

Fragment ciała2024-03-21 17:05:40 yveta

Dziękuję serdecznie za wyróżnienie. Podziwiam Twoje prace i bardzo się ciesze ze mój pomysł…

stefan

Jan Ulicki2024-03-15 15:45:50 stefan

Po co zwiększać tak bardzo nasycenie? Z dobrych, a nawet bardzo dobrych kadrów wychodzi…

Skibek

Fragment ciała2024-03-07 16:55:13 Skibek

Łoooo, Paaaanie! Dobre prace w tym miesiącu. Coś czuję, że juror będzie miał ciężki orzech…