Jak podrasować portret w plenerze, czyli Instagram kontra Photoshop

01 02 03 Narzędzie szybkiego zaznaczenia oznaczone czerwonym kółkiem oraz narzędzie „popraw krawędź” w menu zaznaczenia. Narzędzie poprawiania krawędzi wybieramy w panelu po lewej, pamiętając o tym, żeby zaznaczyć symbol + oraz wyłączyć próbkowanie wszystkich warstw. Maska postaci widoczna w menu warstw.

Krok 1

Potrzebujesz wrzucić nowe selfie/zdjęcie profilowe. Za oknem deszcz, aura nie sprzyja pozytywnemu klimatowi fotografii. Ale mamy przecież kolorowe filtry! Jak osiągnąć efekt presetów z Instagrama, VSCO i podobnych programów używając Photoshopa, który daje użytkownikowi ogromną kontrolę nad efektami pracy? W tym poradniku opiszę w paru prostych krokach, jak nadać klimat portretowi w plenerze, wydobyć kolory, lekko zmanipulować oświetlenie. Będzie to kilka sposobów na podrasowanie zdjęcia – oczywiście nie trzeba używać ich wszystkich naraz.

Najpierw, jak zawsze, kopiujemy warstwę tła. Pozwoli nam to porównać efekt sprzed i po retuszu oraz przemaskować ewentualne błędy. W poradniku mowa jest o portrecie, zależy nam więc na tym, żeby postać była maksymalnie wyeksponowana. Aby wydobyć modela z tła, należy go najpierw wyciąć. Zakładamy, że zdjęcie będzie widniało tylko w małym formacie w internecie, więc nie musimy być superdokładni (choć nic nie stoi na przeszkodzie, żeby się do tego przyłożyć). Zaznaczamy całe tło narzędziem szybkiego zaznaczenia (quick selection tool). Żeby wyrównać krawędź zaznaczenia, wchodzimy w menu zaznaczenia (select) i wybieramy opcję popraw krawędź (select and mask). Po lewej lub pod skrótem klawiaturowym litery R wybieramy narzędzie poprawiania krawędzi (refine edge brush tool) i rysujemy nim po krawędziach postaci. Enter. W menu warstw po prawej tworzymy maskę postaci.

01 02 03 Menu koloru selektywnego. Zajmujemy się przestrzenią bieli, współczynnik żółci ustawiony na +6. Narzędzie barwy/nasycenia. Chcąc wpłynąć na wygląd krzaka za postacią, wybieramy przestrzeń żółci, ustawiając współczynnik barwy na –3, nasycenie na +22, a jasność na –6. Narzędzie mapa gradientu. Na górze wybieramy kolor gradientu, poniżej tryb mieszania ustawiamy na łagodne światło, a krycie na 50%.

Krok 4

Zajmiemy się teraz podstawową edycją kolorów. Ograniczymy teorię do absolutnego minimum, o bardziej zaawansowanej edycji kolorów możecie poczytać w innych poradnikach. Zacznę od narzędzia koloru selektywnego (selective color). Znajdziemy je w menu dopasowań po prawej stronie nad menu warstw. Narzędzie to pozwala określić udział kolorów CMYK (cyjan, magenta, żółty, czarny) w dziewięciu wybranych przestrzeniach koloru na zdjęciu. Warto pobawić się suwakami – ja w tym przykładzie ocieplę biele, czyli zwiększę udział barwy żółtej w przestrzeni koloru białego. W ten sposób uzyskuję efekt światła słonecznego.

Następnym narzędziem jest barwa/nasycenie (hue/saturation). Znajdziemy je też w menu dopasowań. Tutaj również posługujemy się suwakami, określając barwę, nasycenie i jasność wybranych kolorów obrazu. Polecam wypróbować różne opcje. Przykładowo, można w ten sposób szybko zmienić kolor trawy na zdjęciu albo zdjąć trochę czerwieni z twarzy. Ja zajmę się krzakiem w tle. W tym celu wybieramy z listy kolor żółty (yellow) i przesuwamy suwaki barwy (hue), nasycenia (saturation) i jasności (lightness) do momentu osiągnięcia pożądanego efektu.

Dopasowanie o nazwie mapa gradientu (gradient map) nałożone na zdjęcie przekształca jego cienie i światła na kolory wybranego gradientu (również w menu dopasowań po prawej stronie). Narzędzie to przypomina trochę filtry w Instagramie czy VSCO. My użyjemy gradientu fioletowo-pomarańczowego, który jest dostępny w standardowej palecie Photoshopa. W ten sposób zalane fioletem zostaną cienie, a jasności nasycone pomarańczem. Tryb mieszania warstwy ustawiamy na łagodne światło (soft light). Krycie warstwy ustawmy, przykładowo, na 50%.

01 Narzędzie ekspozycji. Współczynnik przesunięcia ustawiłam na +0,0250.

Krok 5

Ostatnie używane przez nas dopasowanie z menu dopasowań nie dotyczy koloru, tylko jasności. Wybieramy narzędzie ekspozycji (exposure) i skupiamy się na suwaku przesunięcia (offset). Przesunięcie przyciemnia cienie i półcienie w obrazie, mając jednocześnie jak najmniejszy wpływ na światła. Przesuwając suwak lekko w prawo, zauważymy, że zdjęcie „zalewa” się bielą. Nie można przesadzić z tym efektem, gdyż nie chcemy stracić zbyt dużo informacji w kolorach, przejściach tonalnych itd. Narzędzie przesunięcia porównałabym do instagramowej opcji zanikania.

01 02 03 Narzędzie korekcji obiektywu znajdziemy w menu filtrów. W zakładce „niestandardowe” znajdują się suwaki odpowiadające za winietę. Jasność winiety ustawiłam na –30, a zaciemnienie winietą na +30. Zdjęcie przed obróbką Zdjęcie po obróbce

Krok 6

Na sam koniec nałożymy na zdjęcie winietę, czyli lekko zaciemnimy rogi obrazu. Klikamy z powrotem na warstwę z postacią. Winietę znajdziemy, wybierając polecenie filtr (filter) → korekcja obiektywu (lens correction) → niestandardowe (custom) → winietowanie (vignette). Górny suwak odpowiadający za winietę przesunęłam w lewo (ok. –30), a dolny suwak (wielkość winiety) na +30. Na koniec dodałam jeszcze do zdjęcia trochę kontrastu i jasności (dopasowanie jasność/kontrast [brightness/contrast]).

Oczywiście warto traktować opisane powyżej metody z przymrużeniem oka. Nie moglibyśmy ich zastosować do zdjęć profesjonalnych, gdyż okazałyby się zbyt niedokładne. Nie ma też obowiązku używania wszystkich powyższych narzędzi naraz, z żadnym efektem nie powinno się przesadzać. Nie chcemy, żeby zdjęcie wyglądało zbyt sztucznie. Potraktujmy opisane w artykule zabiegi jako ćwiczenie z kreatywnej obróbki cyfrowej, która pomoże ożywić ujęcia pozbawione efektownego oświetlenia w momencie naciskania spustu migawki.