Fotografia makro – wiosna

Nie tylko kwiaty

Pamiętajcie jednak, że wiosna to nie tylko wymienione wcześniej kwiaty! Są jeszcze drzewa i krzewy, np. oczary, wawrzynek wilczełyko, dereń czy cudownie pachnąca kalina wspaniała, która często kwitnie już od grudnia! Jest tego sporo i warto co nieco poczytać na ten temat. Nim jednak prognoza pogody wpędzi nas w depresję, nim zaczniemy lamentować i rozpaczać, że w tym roku wiosny na pewno nie będzie, rozejrzyjmy się po własnym domu. Spójrzmy na sufit i… telewizor. To właśnie tam dają się zauważyć pierwsze oznaki nadchodzącej wiosny, i to nie w postaci pajęczyn czy pleśni.

Pewnym sygnałem, że wiosna czai się za rogiem, jest złotook. Ten bajkowy, delikatny owad o skrzydełkach elfa i cudownych złoto-zielonych oczach jest stuprocentowym zwiastunem wiosny i przy okazji wdzięcznym modelem. Dzięki niemu, nawet gdy za oknem jeszcze hula wiatr i czasem nawet sypnie śniegiem, my już możemy zacząć rozgrzewkę przed sezonem. Oczywiście, jeżeli tylko aura dopisze, możemy wyprowadzić naszego przyjaciela na dwór i tam wykonać kilka ujęć, zanim odleci. Z powodzeniem możemy też robić makrowprawki, korzystając z kwiatów doniczkowych lub ciętych. Już od stycznia łatwo kupić wiosenne kwiaty w doniczkach.

W naszych mieszkaniach znajdziemy jeszcze jednego gościa, który może nam posłużyć za modela. Od kilku lat obserwuję też u siebie w domu, że mniej więcej w tym samym czasie co złotooki nad oknami w pokojach pojawiają się biedronki. Niestety nie są to nasze ulubione siedmiokropki, tylko nowa w Europie Harmonia axyridis, czyli biedronka azjatycka, która wypiera naszą rodzimą bożą krówkę. Ja nie przepadam za tymi „obcymi” – według mnie są brzydsze, gryzą, mogą powodować reakcje alergiczne. Trzeba więc uważać, ale z braku laku…

Jeszcze w pierwszej połowie marca trzeba się nieco wysilić, by na zewnątrz znaleźć temat wart uwiecznienia. Wiosna, jak kobieta po długiej podróży, nie wygląda zbyt atrakcyjnie – ta sukienka jakaś taka szara i wymięta, zero makijażu, kwiatów we włosach też nie uświadczysz. Musimy dać jej chwilę na doprowadzenie się do porządku. W tym czasie, jeżeli będziemy chcieli dostrzec w niej coś ładnego, będziemy musieli wykazać się dużą dozą dobrej woli. Wystarczy jednak troszkę wytężyć wzrok i zobaczymy, że tę sukienkę, choć trochę przykurzoną, zdobią interesujące wzory i ciekawe ozdóbki.

Kłody pod nogi

Największymi problemami, z jakim będziecie się zmagać w okresie wiosennym, będą:

1. Nieprzewidywalność i szybkie zmiany aury. Wymarzone błękitne niebo w ciągu kilku minut zakryją czarne chmury i zacznie sypać śnieg, deszcz lub grad. Musimy być gotowi na szybką ewakuację i mieć możliwość zabezpieczenia aparatu przed zamoknięciem. Jednak, o ile to będzie możliwe, spróbujmy wykorzystać nagłe zmiany pogody, np. opady śniegu. Prymulki, przebiśniegi czy szafirki wyglądają uroczo poprószone śniegiem. Często po takiej nagłej zawierusze zza chmur wyłania się słońce, a wtedy wszystko się błyszczy i blikuje. Również zalegający jeszcze śnieg to wcale nie jest samo zło, ponieważ migocze w słońcu i pomaga w uzyskaniu ciekawych efektów poza płaszczyzną ostrości, stanowi też świetne białe tło. Wilgoć i stosunkowo niskie temperatury to warunki sprzyjające fotografowaniu kropelek rosy, które szczególnie będą się pięknie prezentowały np. na mchu (mój ulubiony to płonnik).

Marzec to dobry czas na spacer po lesie – tam zawsze trafi się coś ciekawego, np. lepiężniki, które wybijają z ziemi oryginalne zawiązki kwiatów, kwitnie leszczyna, pojawiają się bazie. W wysokich górach będzie jeszcze leżał śnieg, jednak często już pod koniec marca polany w dolinach zaczynają budzić się do życia. Powoli stają się fioletowe od krokusów, które zalewają tatrzańskie łąki. Zazdroszczę osobom, które mogą w tym czasie być w Tatrach i uwieczniać to zjawisko na zdjęciach.

Im bliżej kwietnia, tym więcej się dzieje. Po śnieżyczkach i przebiśniegach pojawiają się przylaszczki, podbiał i zawilce. Na drzewach jeszcze nie ma liści, więc rośliny korzystają ze słońca, jak mogą – wrzośce, które również są symbolem wiosny, i różnią się od wrzosów m.in. terminem kwitnienia, fiołki rogate, bratki.

Dni się wydłużają, ale światło słoneczne w ciągu dnia nie jest jeszcze szczególnie silne, możemy więc fotografować w zasadzie cały dzień. W maju–czerwcu nie będzie już to możliwe, a może nie tyle niemożliwe, ile niewskazane. Podczas fotograficznych spacerów nie skupiajcie się na oczywistych wiosennych tematach, zwróćcie uwagę na motywy z pozoru mniej atrakcyjne. Spójrzcie na ciekawe formy, jakie mogły przybrać po zimie zaschnięte rośliny, liście, puste, popękane muszle.

Nie czekajcie na kwiaty, lecz poświęćcie trochę uwagi pączkującym drzewom i krzewom, dopiero co wychodzącym z ziemi roślinom. Mało tego, jeśli macie własny ogródek i lubicie w nim pracować, zwróćcie, proszę, uwagę na to, jakim ciekawym tematem mogą być same cebulki lub nasiona: na pierwszy rzut oka mało interesujące, widziane przez obiektyw makro mogą zaskoczyć – kolorem, fakturą.

Wymyślcie sobie projekt – może to być rejestracja poszczególnych etapów życia rośliny, np. tulipana: od cebulki przez kiełkowanie, rozkwit aż po usychanie. Fotografujcie o różnych porach dnia, w różnym świetle, w słońcu i rosie. Nie skupiajcie się jedynie na tym, co kolorowe i oczywiście piękne już na pierwszy rzut oka. Spróbujcie zbliżyć się tak bardzo, jak tylko będzie możliwe, uzyskać maksymalne powiększenie, znaleźć nową perspektywę. Braki sprzętowe mogą się okazać zbawienne – potrzeba matką wynalazku. Bądźcie kreatywni.