Archiwizacja, edycja, postprodukcja, prezentacja. Ścieżka edukacyjna Szerokiego Kadru

Postprodukcja/postedycja

Niezwykle rzadko zdjęcie obywa się bez postprodukcji; w zasadzie nigdy. Praktycznie zawsze niezbędna jest jakaś korekta. Nawet jeśli nie traktujemy obróbki jako etapu kreacji, zazwyczaj musimy chociaż wyrównać jasność różnych obszarów kadru. I nie chodzi tu o to, żeby oszukiwać, lecz po prostu dostosować wygląd fotografii do tego, jak zapamiętałaby sfotografowaną scenę osoba obecna na miejscu. Oczywiście zupełnie innej obróbce poddajemy zdjęcia czarno-białe i kolorowe.

W innej kategorii znajduje się fotografia portretowa, która ma swoje wymagania. Często trzeba modela nieco upiększyć, a przynajmniej nieco „uporządkować". W naszych propozycjach znajdziecie cały zestaw poradników poświęconych retuszowi portretów. Obróbka fotografii produktowej/przedmiotów również wygląda inaczej. Niezależnie od naszych fotograficznych zainteresowań na pewno warto spróbować swoich sił w pracy nad różnorodnym materiałem zdjęciowym.

Jeszcze inną bajką jest praca ze zdjęciami naświetlonymi na kliszy. Znacznie bardziej pracochłonna, niepozwalająca na łatwą naprawę błędów, ale jednocześnie wyjątkowo satysfakcjonująca, kiedy uda nam się osiągnąć założone rezultaty. Pomoże Wam w tym zestaw trzech wideoporadników niezawodnej Anity Andrzejewskiej.

Katalogowanie i archiwizacja

Jednak zanim weźmiemy się na dobre za wspomnianą wyżej obróbkę graficzną, najpierw musimy coś zrobić z tymi wszystkimi plikami. Kiedy już zgromadzimy sprzęt niezbędny do robienia zdjęć, fotografia cyfrowa staje się praktycznie bezkosztowa (jeśli nie liczyć kosztów zużywanego prądu), dlatego zachęca do beztroskiego pstrykania. Problemem staje się nie tylko ogromna liczba zdjęć, ale też ilość miejsca, którą te zdjęcia zajmują. Ale nawet jeśli udaje nam się zachować wstrzemięźliwość, jakoś musimy efekty naszej pracy przechowywać. Potrzebujemy rozwiązania jak najbardziej niezawodnego, a przy tym umożliwiającego bezproblemowe przeszukiwanie archiwum. Staramy się unikać duplikatów, które robią bałagan na dysku/dyskach i utrudniają odnalezienie właściwego pliku. Przygotowujemy czytelną strukturę folderów, której się potem konsekwentnie trzymamy. Nie zapominamy o regularnym tworzeniu kopii zapasowych, których nie przechowujemy razem z oryginałami plików. Nasi autorzy szczegółowo omawiają najważniejsze aspekty związane z katalogowaniem i archiwizacją zdjęć, skupiając się na rozwiązaniach najbezpieczniejszych i najwygodniejszych.

Edycja, czyli wybór

Skoro wiemy już, jakiej obróbce poddać zdjęcia i jak bezpiecznie przechowywać nasze fotograficzne pliki, czas się zastanowić, którymi pracami warto się podzielić z innymi. Innymi słowy – wybieramy zdjęcia! Niezależnie od tego, czy przygotowujemy prace do wysłania na konkurs, robimy wystawę, czy chcemy po prostu pokazać rodzinie relację z naszej wakacyjnej wyprawy – musimy zdecydować, które fotografie nadają się do pokazania, a które nie. Które ze sobą zagrają, a które mogą sobie wzajemnie przeszkadzać. Niestety edycja przez wielu fotoamatorów jest traktowana po macoszemu.

Tymczasem nikt nie będzie się chciał przebijać przez setki lub tysiące fotografii. To nasze zadanie, żeby zanim fotografie zostaną pokazane osobom trzecim, przeszły przez gęste (i bezwzględne!) sito selekcji. Jurorzy konkursów czy widzowie na wystawie po prostu zdyskwalifikują zgłoszenie lub wyjdą z wystawy, ale pomyślmy o tych nieszczęsnych znajomych, których zasypiemy setkami niczym nieróżniących się od siebie zdjęć z urlopu. Miejmy litość. Pierwszym i podstawowym zadaniem edycji jest zmniejszenie liczby zdjęć. Powinniśmy też dostosować zawartość zestawu do naszego „klienta docelowego". Przecież babcię zdecydowanie mniej będą interesowały dopracowane ujęcia krajobrazowe niż zdjęcia ukazujące jej wnuki przy zabawie.

Wystawy i publikacje

Mamy już za sobą wybór prac – nadszedł czas przygotować je do pokazu. Ostatnim etapem pracy ze zdjęciami jest bowiem prezentacja. Może to być galeria w internecie, portfolio w formie elektronicznej (np. pliku PDF), album czy książka fotograficzna lub wystawa. Jeśli docelową formą prezentacji jest wystawa, nasze zdjęcia muszą nabrać fizycznej formy. W przypadku fotografii wykonanych aparatami cyfrowymi (lub zeskanowanych z kliszy) mowa oczywiście o drukowaniu. Ten proces (tak jak zresztą wcześniejszy etap obróbki graficznej) wiąże się z koniecznością kalibracji monitora niezbędnej do uzyskania powtarzalnych rezultatów, a przede wszystkim do uzyskania rezultatów, które odpowiadają temu, co widzimy na ekranie. Na nic bowiem nawet najlepsza obróbka graficzna, jeśli po wydrukowaniu okazuje się, że odbitka wygląda inaczej niż wycyzelowany obraz na monitorze.

Odważnych i wrażliwych na rezultaty osiągane za pomocą klasycznych metod pracy z materiałami światłoczułymi zachęcamy do skorzystania z rad Anity Andrzejewskiej, która wspomniany wcześniej trzyczęściowy cykl poświęcony fotografii czarno-białej na kliszy kończy właśnie przygotowaniem prac do pokazania na wystawie. W nieco inny sposób będziemy szykować prace, których docelowym medium prezentacji ma być portfolio online lub plik PDF. Możemy sobie pozwolić na wybór większej liczby zdjęć, ponieważ nie ogranicza nas powierzchnia ścian galerii, ale też nie warto przesadzać...

Na koniec musimy oczywiście zadbać o właściwą oprawę – właściwą nie dlatego, że jakiś konkretny rodzaj jest najlepszy (naturalnie poza wymogami technicznymi i archiwizacyjnymi), ale dlatego, że każdy rodzaj zdjęć i każdy format wymagają innej oprawy. Odpowiednio dobrana oprawa podkreśla walory zdjęć. Oprawa wybrana na chybił trafił potrafi negatywnie wpłynąć na odczucia odbiorcy. Pójdźmy jednak dalej. W swoim artykule Krzysztof Miękus przekonuje, że równie ważna jest np. promocja. Niby sprawa niefotograficzna, ale niezbędna, żeby nasze prace znalazły odbiorców.