Konkurs na temat: Selfie bez twarzy. Rozstrzygnięty!
Zwyciężyła 0 0
Pracę domową zadał Fotograf miesiąca: Michał Heller
Zobacz profile zwycięzców:
miejsce 1: 0 0 (angelsss)
miejsce 2: wroblitis
miejsce 3: Piotrek Uścinowicz (piotr.uscinowicz)
Uzasadnienie fotografa
Społeczność skupiona wokół Szerokiego Kadru zaskakuje! Konkurs spotkał się z szerokim odzewem: ćwierć tysiąca osób zdecydowało się zmierzyć z niełatwym tematem. Z wyborem laureatów i wyróżnionych nie było łatwo. Większość uczestników posługuje się aparatem na tyle sprawnie, by bez ograniczeń realizować swoje pomysły. Zresztą te ostatnie były w tym wypadku najważniejsze. Jak się okazało, inwencji twórczej czytelnikom Szerokiego Kadru nie brakuje!
1 miejsce: Angelika Imianowska-Pielech (angelsss)
Piękna, choć niewesoła opowieść o sobie na życiowym zakręcie. Minimum środków – maksimum wyrazu. Ten ascetyczny tryptyk to coś więcej niż zestaw trzech zdjęć. To dzieło sztuki. Brakuje dziś takich skromnych, szczerych historii bez pretensji do ogólnych za-chwytów i instagramowych lajków.
2 miejsce: wroblitis
To czwarty ogólnopolski konkurs w czasach pandemii, którego jestem jurorem. Chociaż tematycznie żaden z nich nie był związany z COVID-19, wszystkie były przez motyw zarazy zdominowane. Tymczasem to zdjęcie to czysty optymizm. Lot w słońce, w światło, daleko od otchłani depresji i niepewnego jutra. Przy tym to kompozycyjna i techniczna symfonia! I na dodatek to selfie! Ten obraz porywa!
3 miejsce: Piotrek Uścinowicz (piotr.uscinowicz)
Zabawny fotograficzny żart wykonany z pełną techniczną maestrią. Na dodatek z podtekstem damsko-męskim. W pierwszym momencie widzisz coś innego – dopiero później odkrywasz sens przekazu. To istota dobrego suspensu. Zdjęcie jest świetne warsztatowo i dzięki temu nic nie przeszkadza w odkrywaniu jego ukrytego sensu. Czego chcieć więcej?
Wyróżnienie: larys9
Podoba mi się to, że to ewidentne selfie fotografa. To coś więcej niż autoportret – to historia o związku twórcy z rzeczywistością, o patrzeniu zdefiniowanym przez kompozycję i proces zdjęciowy.
Wyróżnienie: Krystyna Falkowska
O związkach malarstwa i fotografii powiedziano i napisano już chyba wszystko. A tutaj ta-ka niespodzianka! W muzyce najważniejsza jest emocja. W tańcu najważniejszy jest ruch. W fotografii kompozycja. A w malarstwie… kolor! Dlatego ten kobiecy, liryczny portret jest tak malarski. Trochę jak Paul Klee zapatrzony w Modiglianiego.
Wyróżnienie: Beata Wencławek (ziingarina)
Fotografia jest ze swej istoty płaska i dwuwymiarowa. Konia z rzędem temu, kto potrafi zrobić z tej wady atut. Paradoksalnie to świetne zdjęcie modowe, ale bez ciuchów. Nie zdziwiłbym się, gdyby tak wyglądała cudem odnaleziona fota Sieffa.
Wyróżnienie: Karolina Klekner
Kubizm wymyślił matematyk. Istotą pomysłu było oddanie świata takim, jakim jest w isto-cie. Bez skażenia wzrokiem. To taki kubistyczny portret. Poszukiwanie prawdziwej twarzy. Jaka by nie była. Świetna kompozycja! Buzia po gombrowiczowsku skażona grymasem wywołanym odnalezioną w szklance soczewką. Obraz, od którego trudno się oderwać.
Wyróżnienie: Gaja Szonowska (gajasz)
Wydrzeć komuś cyrklem twarz ze szkolnego zdjęcia. Dokonać zemsty na nietykalnym wrogu. I to zemsty ostatecznej – skutkującej wymazaniem go z własnej pamięci. Taki gest wykonany na sobie wymaga niezwykłej odwagi i szczerości. Dawno nie widziałem zdjęcia o takiej sile. Nie mogę na nie za długo patrzeć!
Wyróżnienie: aganowak
Cały czas ktoś na nas patrzy. Ciągle nas ktoś filmuje. Bez przerwy zapisujemy się w jakiejś obcej pamięci. To dobrze, że ktoś ma tego świadomość i próbuje o tym mówić. Na dodatek przy użyciu cudzej, zhakowanej kamery.
Wyróżnienie: konradbubson
Wszystko tu jest nierealne prócz ramki lustra. I na tym polega dowcip! Bo nikt tu nie płonie naprawdę. Spopielona skóra to photoshopowa warstwa, podobnie jak trawiący ją ogień. Nie ma bólu. Na komputerze można zrobić wszystko. Prócz tego, co prawdziwe. Prócz banalnego zdjęcia odbicia w lustrze zamontowanym w drzwiach szafy.
Wyróżnione prace:
Wszystkie zgłoszone prace
Komentarze
