Yoshihiko Wada
Yoshihiko Wada zajmuje się fotografią artystyczną, z naciskiem na fotografowanie architektury. Jest również sound designerem rozchwytywanym w przemyśle gier wideo.
Długie godziny spędzane na usuwaniu błędów z gier komputerowych i na siedzeniu w studiu nagrań stawały się coraz bardziej męczące. W poszukiwaniu czegoś nowego i świeżego Yoshihiko w 2011 roku zainteresował się fotografią, rozpoczynając przygodę od robienia zdjęć wodospadom. W miarę poszerzania swoich umiejętności w różnych gatunkach fotografii zmienił swój styl i preferencje. Dziś najlepiej odnajduje się w czarno-białej fotografii artystycznej. Źródłem inspiracji są dla niego Julia Anna Gospodarou i Joel Tjintjelaar, pionierzy tego gatunku. To właśnie dzięki nim nauczył się używania bardzo długich czasów naświetlania przy świetle dziennym w połączeniu z wysokokontrastowym czarno-białym wywołaniem zdjęć.
W swoich pracach stara się łączyć wiele własnych pomysłów, tematów, kolorów oraz technik.
Wierzy, że fotografia sama w sobie nie ma w sobie nic filozoficznego i trudnego – każdy może ją zrozumieć przy pierwszym kontakcie. Swoje prace postrzega jako formę rozrywki i czuje wielką radość, kiedy udaje mu się właśnie w taki sposób dostarczyć przyjemności innym.
Metryczka fotografa:
Specjalizacje życiowe: Od dwudziestu lat jestem sound designerem w przemyśle gier wideo.
Najważniejsza nagroda: Monochrome Awards 2015 – nagroda w kategorii Architektura (Profesjonaliści); ND AWARD 2015 – II nagroda (architektura: inne); ND AWARD 2016 – II nagroda (architektura: most); IPA 2016 – I nagroda (architektura: most); TIFA 2016 – I nagroda (architektoniczna bryła roku, most); IPOTY 2016 – I nagroda (profesjonaliści, architektura: most); wyróżnienie (1 z 50) na Sony World Photo Award 2017 OPEN (architektura).
Fotografia jest: sposobem wyrażania własnego spojrzenia na świat.
Mój pierwszy aparat: Nikon D90
Mój obecny aparat: Nikon D800E, Nikon D600
W fotografii omijam: zatłoczone i popularne miejsca wycieczkowe.
W fotografii szukam: wielkich struktur, budowli i odbić lustrzanych.
Ulubione słowo: „liczy się szczegół”, „bądź wyjątkowy”
Najmniej lubiane słowo: „dziękuję za podzielenie się”
Praca, której nigdy nie chciałbyś wykonywać: prawnik
Zniechęca mnie: kopiowanie.
Nakręcają mnie: niesamowity, nieprzewidziany efekt po długim, 10-minutowym naświetlaniu.
Co doradziłbyś początkującym fotografom: Fotografuj to, co sam lubisz, a nie to, co lubią inni.
Czarne lustro
Uwielbiam szeroki obiektyw Nikon 14–24. Większość moich wczesnych zdjęć powstała przy użyciu tego ciężkiego, ale pięknego obiektywu.
Inny typ
Wieża Cocoon (lewy dolny róg), Shinjuku, Tokio.Najbardziej niezwykły budynek w Tokio.
Zniekształcona rzeczywistość
Zawsze szukam odbić lustrzanych, kiedy poruszam się po mieście.
Ciemność w cieniu
300-sekundowy czas naświetlania przy użyciu sześcio- i dziesięciostopniowego filtra ND, 14–24 milimetrowych pierścieni Lucroit i filtrów Formatt-Hitech.Na zdjęciu widać most, ale dla mnie był on czymś innym. To właśnie przykład frajdy, jaką daje fotografowanie różnych struktur architektonicznych.
Ponad mrokiem
Tokyo Gate Bridge, Tokio, Japonia.Sfotografowałem ten most, wykorzystując 480-sekundowy czas naświetlania. Dlaczego potrzebowałem aż ośmiu minut? Chmury poruszały się bardzo wolno, a dodatkowo towarzyszył nam zapadający właśnie zmrok. Obok mnie kilku ludzi łowiło ryby, ale zanim skończyłem naświetlać zdjęcie, już ich nie było.
Pomiędzy wiecznością
To zdjęcie jest pionową panoramą, którą zrobiłem przy użyciu obiektywu PC-E 24 mm.Złączyłem ze sobą dwa zdjęcia – 220-sekundowy czas naświetlania nieba i 220-sekundowy czas naświetlania jeziora.
KRÓL AUTOSTRAD: Zaplanowany chaos 1
„Zaplanowany chaos” to moja pierwsza miejska seria sześciu zdjęć przedstawiających infrastrukturę, a dokładniej: skrzyżowania. To zdjęcie przedstawia Hakozaki, jeden z najbardziej znanych i popularnych węzłów drogowych w Tokio.
Kraina połączeń
Panoramiczny krajobraz miejski, łączący w sobie widok mostu i drapaczy chmur. Seria „Kraina połączeń” ukazuje popularne mosty wplecione w miejską architekturę Japonii.Wszystkie zdjęcia z tej serii były wykonane przy użyciu dziennego światła, długiego czasu naświetlania oraz techniki łączenia ze sobą 3–5 zdjęć.
Strony internetowe:
Powiązane tematy
Clayton Bastiani
Michael Köster
Julia Anna Gospodarou
