Yevhen Samuchenko
Jestem fotografem i mieszkam w Ukrainie; nie wyjechałem mimo wojny. Specjalizuję się w fotografii podróżniczej, artystycznej i lotniczej (z drona). Inspirują mnie Matka Natura i wszechświat. Koncentruję się głównie na przyrodzie; moja praca polega na badaniu subtelności i ciągłych zmian relacji między człowiekiem a środowiskiem. Staram się pokazywać kruche piękno planety i możliwości dialogu oraz interakcji ludzi z tym, co ich otacza.
Sędziuję w różnych międzynarodowych konkursach. Wydawnictwo TeNeues opublikowało moją książkę fotograficzną The Beauty of Ukraine, która znalazła na stworzonej przez „Daily Telegraph” liście dziesięciu najlepszych tytułów poświęconych fotografii podróżniczej.
Pierwsze kroki w fotografii zacząłem stawiać, mając dwanaście lat, gdy ojciec podarował mi aparat analogowy. Było to proste urządzenie. Już kilka miesięcy później wywoływałem kliszę i zamykałem się w dokładnie zaciemnionej łazience, by tworzyć odbitki.
Zacząłem robić portrety znajomym i przyjaciołom. Eksperymentowaliśmy z odległością i punktami widzenia – tworzyliśmy na przykład iluzję jednej malutkiej osoby stojącej na dłoni drugiej, dużej. Zdarzało się, że przez dziecięce roztargnienie wkładałem do aparatu drugi raz rolkę filmu, której już wcześniej użyłem; tak powstawały zabawne mikstury dwóch twarzy. Wówczas nie wiedziałem jeszcze, że ma to swoją uczoną nazwę „wielokrotna ekspozycja”.
Rodzice dość szybko kupili mi prosty powiększalnik. Ogromnie im za to dziękuję! Mogłem na własne oczy oglądać, jak w słabym czerwonym świetle wyłania się na białym papierze fotograficznym nowy obraz. Czułem się jak czarodziej. Do dziś widzę w tym rodzaj cudu.
W wieku piętnastu lat jednak zrobiłem sobie przerwę od zdjęć i dopiero gdy miałem trzydzieści cztery lata, znów sięgnąłem po aparat. Stary analogowy sprzęt ustąpił miejsca cyfrowemu nikonowi. Wreszcie zrozumiałem, że właśnie fotografia jest moją prawdziwą pasją. Możliwości, jakie daje dron, a także praca przy słabym nocnym świetle pozwoliły mi odkryć nowe horyzonty.
Powiązane tematy
Gabriele Galimberti

Hubert Humka
28.02.2024
Hubert Humka
Posługując się odniesieniami kulturowymi i historycznymi, porusza temat kształtowania się w świadomości obrazu Boga w ujęciu emocjonalnym i duchowym, a także potrzeby po-szukiwania jego przejawów w rzeczywistości. Czy esencję tego, co boskie, można trakto-wać jako personifikację sił natury, czy szukać jej obecności tylko na poziomie intelektual-nym?

Devid Camerlynck
