Sprawdzanie
Szeroki Kadr
Inspiracje: Akcja i ruch | Przyroda i krajobraz | 12.07.2016 | Kolor tła: | Zgłoszone przez: majafesolowicz

Tomasz Mońko

Pochodzę z Łodzi (rocznik 1981). Z wykształcenia jestem muzykiem, konkretnie organistą: wykonawcą i improwizatorem, zajmuję się także projektowaniem i programowaniem urządzeń elektronicznych. Przez 17 lat uczyłem się swojego głównego zawodu, który jest równocześnie moją pasją warunkującą istnienie. Mając do czynienia z instrumentem o tak potężnych możliwościach, jakim są organy piszczałkowe, z tak bogatą historią i zasobem powstałych przez wieki dzieł, mogłem bez przeszkód rozwijać swoją wrażliwość na przekaz symboliczny, a przede wszystkim jego formę (do której tak mocno przywiązuję wagę), wszystko to zaś dzięki obcowaniu z utworami z różnych epok, z jakimi zapoznawałem się w domu (z nagrań) oraz na koncertach, na które jako już kilkuletni chłopiec bardzo często chodziłem. Każdy krok na tej drodze rozwoju zawdzięczam Rodzicom i ich pełnemu zaangażowaniu.

Mimo że ojciec zajmował się fotografią z bardzo dobrym skutkiem, pasja fotografowania pojawiła się u mnie dużo później, równocześnie z wejściem w świat kynologii i psich sportów. Jako że zawsze bardzo kochałem psy, a owczarki szkockie budziły mój zachwyt swoją urodą, zaraz po ukończeniu studiów postarałem się o to, by zostać opiekunem dla przedstawiciela tej rasy. Tak pojawiła się moja ukochana suczka Amiga, która zaczęła tę przygodę (dziś mieszka ze mną pięć psów). Szukając informacji, szybko trafiłem do środowiska kynologicznego, za sprawą którego poznałem dopiero co pojawiający się w Polsce sport – dogfrisbee. Zainspirowany niewiarygodnymi umiejętnościami atletycznymi psów (głównie rasy border collie), a bardziej nawet radością i entuzjazmem, jakie okazują podczas występów, usiłowałem część tych wspaniałych chwil zachować dla siebie, a także podzielić się moim zachwytem z innymi. Sięgnąłem zatem po aparat.

Szybko okazało się, że fotografowanie tego tematu wymaga specyficznego podejścia. Naturalną konsekwencją tego było moje dążenie do wypracowania odpowiedniej techniki, mimo poważnych ograniczeń sprzętowych na początku. Zdjęcia psów, przeważnie sportowe, stały się moją specjalnością po kilku latach jeżdżenia na zawody i obok muzyki organowej są dziś moim głównym zajęciem. Staram się wzbudzić zachwyt „najlepszym przyjacielem człowieka” oraz zrodzić zrozumienie i empatię poprzez ukazanie, jak bogaty jest świat psich emocji i jak niewiele nas różni.

Metryczka fotografa:

Mój rocznik: 1981

Ksywka: Mono

Specjalizacje życiowe: muzyk – koncertujący organista, improwizator; elektronik – projektant/programista; fotogra

zdecydowanie freelancer

Fotografia jest: sposobem na umożliwienie zachwytu rzeczywistością chwili, inaczej nieuchwytną, na ukazanie estetyki momentu, która bez fotografii zostaje niezauważona, zmarnowana; sztuką, która pozwala wzbudzić emocje i refleksje dzięki zatrzymaniu i utrwaleniu rzeczy błyskawicznie przemijających.

Mój pierwszy aparat: podczas zabaw z dzieciństwa: głównie Pentacon – Praktica z obiektywami Zeissa, prawdziwa przygoda zaczęła się jednak od Nikona D70

Mój obecny aparat: Nikon D800, Nikon D300s

W fotografii omijam: z bardzo nielicznymi wyjątkami – portretowanie ludzi oraz „suche” dokumentowanie obrazu.

W fotografii szukam: idealnych momentów, zrozumiałej kompozycji, emocjonujących obrazów.

Ulubione zajęcie: koncertowanie na dobrych instrumentach oraz fotografowanie psów sportowych w akcji.

Praca, której nigdy nie chciałbyś wykonywać: każda, która opiera się na rutynie, jest powtarzalna oraz nie pozwala tworzyć nic nowego, zaprzecza entuzjastycznej kreatywności, nie zachęca do rozwoju umiejętności, zwłaszcza w sferze umysłowej i duchowej

Proces tworzenia czy rezultat?: Lubię oglądać rezultat, lecz będąc z natury analitykiem, tak samo lubię opracowywać swoją metodykę jego tworzenia.

Poczucie humoru czy powaga?: Jedno i drugie, lecz właściwie rozumiane. Zewnętrznie – poczucie humoru, nie mylone z beztroską. Powaga wewnętrzna, poczucie sacrum tam, gdzie trzeba. Przechylenie szali w którąś stronę byłoby niezdrowe.

Zniechęca mnie: komercja, powierzchowność i płytkość „mas”, upadek kultury, niezdolność ludzi do refleksji nad czymkolwiek, do głębszego myślenia ogólnie, a w zakresie moich dziedzin – do wielowarstwowego odbioru sztuki, niezrozumienie przekazu, a nawet brak chęci jego odnalezienia w dziełach, za to ślepy i głupi „mainstream”, upajanie się odpadami i śmieciami, jakimi są często wytwory kultury masowej.

Nakręca mnie: każda możliwość stworzenia czegoś nowego, zarówno drobnego, jak i skomplikowanego projektu.

W świecie szukam: wszelkich przejawów mądrości Stwórcy :)

Co doradziłbyś początkującym fotografom: Robić mało zdjęć (tryb „seryjny” surowo zabroniony ;)) – strzelać tylko wtedy i dokładnie wtedy, kiedy potrzeba. Pozwoli to obserwować, jak poprawia się stopniowo refleks i intuicja wyboru chwili. Umiejętności fotograficzne ćwiczyć jednak jako drugie w kolejności. Jako pierwsze – ćwiczyć cierpliwość, pokorę i… odpowiedni rodzaj myślenia: analizować wyniki swojej pracy i prac fotografów, którzy najbardziej inspirują, krok po kroku starać się odkryć lub wynaleźć metody, jakimi można osiągnąć pożądane efekty. Cały czas jednak szukać własnego sposobu wyrazu, nie starając się kopiować czyjegoś stylu, najwyżej inspirować się jego niektórymi składowymi. Nie bać się nawiązać kontaktu z ludźmi, którzy chętnie udzielą wsparcia, choćby poprzez konstruktywną krytykę.

Dodaj do schowka

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Tomasz Mońko

Strony internetowe:

Oznacz jako przeczytane
Masz propozycję inspiracji?: Napisz do nas
Oceń :

Komentarze

Dodaj komentarz

Ponieważ nie jesteś zalogowany, Twój wpis będzie musiał zostać zaakceptowany przez moderatora.

Dodaj swój post

kuzar

Fragment ciała2024-03-26 10:13:43 kuzar

Dziękuję z całego serca za to szczególne wyróżnienie, jest dla mnie bardzo ważne. Jestem…

yveta

Fragment ciała2024-03-21 17:05:40 yveta

Dziękuję serdecznie za wyróżnienie. Podziwiam Twoje prace i bardzo się ciesze ze mój pomysł…

stefan

Jan Ulicki2024-03-15 15:45:50 stefan

Po co zwiększać tak bardzo nasycenie? Z dobrych, a nawet bardzo dobrych kadrów wychodzi…

Skibek

Fragment ciała2024-03-07 16:55:13 Skibek

Łoooo, Paaaanie! Dobre prace w tym miesiącu. Coś czuję, że juror będzie miał ciężki orzech…