Stefanos Kouratzis

Urodził się w roku 1975 w Atenach, a od 2001 mieszka i pracuje na Cyprze. Wciąż od nowa zgłębia fotografię jako medium, stara się, żeby jego twórczość była zróżnicowana, wielowymiarowa i wielowarstwowa. Zajmuje się więc i fotoreportażem, i fotografią artystyczną; i abstrakcją, i fotografią współczesną. Stale balansuje między bieżącym dokumentowaniem codzienności a projektami długoterminowymi, wchodząc przy tym na różne poziomy ekspresji.

O fotografii
„Żyjąc w zindustrializowanym świecie informacji wizualnej, jesteśmy bez ustanku bombardowani fotograficznym kiczem i narażeni na niebezpieczeństwo, że to odwróci naszą uwagę od samej istoty fotografii oraz jej ważnej roli, którą odgrywa od czasu swojego wynalezienia – nie tylko w życiu codziennym, ale przede wszystkim w naszej zbiorowej pamięci. Chodzi o język i jego stale dokonującą się ewolucję. Jako medium fotografia na nowo ustala reguły i granice, wyostrzając naszą percepcję i podważając podstawy wszystkiego, co dotyczy wizualności. Stworzyła nową jakość w percepcji wizualnej, w pojmowaniu i w estetyce, wciąż przypominając nam, że gdy się rodzimy, najpierw otwieramy oczy, a dopiero potem uczymy się mówić. Stale też sprawdza i testuje naszą wiedzę, umiejętności, cierpliwość, poświęcenie i rozwój”.

Projekt „Office View” („Widok z biura”)
„Przez wiele lat boisko piłkarskie, które mam po sąsiedzku, stopniowo niszczało, mimo że było stale użytkowane. Jako że jest to miejsce, które dobrze znam, starałem się dostrzegać w nim ciekawe detale i w myślach na nowo układać sobie jego estetykę.

Obserwowałem to boisko z okna mojego biura. W pewnym momencie załadowano na ciężarówki i wywieziono warstwę starej murawy, żwir i piasek. Miejsce zmieniło się nie do poznania. Pojawiło się czyste płótno, jakby czekające na wypełnienie obrazem. Elementy strukturalne i wszystkie inne zaczęły się układać w wielowymiarowe komunikaty, stymulujące zarówno na poziomie emocjonalnym, jak i mentalnym. Zmiana w krajobrazie była otwarciem dialogu. Kompozycja złożona z obrazów i abstrakcji zrodziła prawdę”.

Motto
„Fotografia wyzwala nas z łańcuchów rzeczywistości, jaką znamy”.