Pascal Kobeh
W 1992 roku postanowiłem pożegnać świat francuskiej finansjery na rzecz życia na łodzi i uczenia nurkowania na Malediwach. W 1994 roku do moich zainteresowań i zajęć dołączyła też fotografia. W ostatnim czasie byłem odpowiedzialny za grupę fotografów podczas pracy przy filmie Oceany. Jako główny fotograf brałem udział w kręceniu wielu ujęć, co dało mi możliwość nurkowania we wszystkich oceanach naszej planety i oglądania orek, żarłaczy ludojadów, kaszalotów oraz morsów w ich naturalnym środowisku. Było to dla mnie niesamowitym przeżyciem.
Fotografowanie zachowań zwierząt to próba uchwycenia decydujących momentów w ich życiu. Są to tak naturalne i codzienne sytuacje jak choćby widok ruchliwej ulicy. Od naszej rzeczywistości odróżnia je jedynie to, że dzieją się one pod wodą.
Podwodne fotografie wymagają od człowieka ogromu cierpliwości. Pierwsze podwodne zdjęcie zrobiłem po odbyciu ponad tysiąca nurkowań, które poświęciłem wyłącznie obserwowaniu otaczającego mnie świata. Potrafiłem spędzać długie godziny w jednym miejscu i chłonąłem rytm, którym rządziło się podwodne życie.
Metryczka fotografa:
Mój rocznik: 1960
Specjalizacje życiowe: fotografia podwodna
Freelancer
Najważniejsza nagroda: zwycięstwo w jednej z kategorii konkursu Veolia Environnement Wildlife Photographer (2010), zwycięstwo na festiwalu Antibes Underwater (1998), złoty medal na festiwalu Der Nature Photo w Montier (2013)
Najważniejsza wystawa: kolejna wystawa w Paryżu w styczniu 2017
Najważniejsza publikacja: Trudno wybrać jedną spośród naprawdę wielu.
Fotografia jest: sposobem na życie, obowiązkiem dokumentowania piękna podwodnego świata oraz tego, co zagraża jego przetrwaniu.
Mój pierwszy aparat: Nikonos V
Mój obecny aparat: Nikon D700
W fotografii omijam: tłumy.
W fotografii szukam: tego, co niespodziewane.
Ulubione słowo: bliżej
Najmniej lubiane słowo: pięknie
Ulubione zajęcie: oprócz nurkowania – czytanie
Ulubiona grzeszna przyjemność: dobre jedzenie
Praca, której nigdy nie chciałbyś wykonywać: Unikam takich odpowiedzi.
Poczucie humoru czy powaga?: Zdecydowanie humor. Nie mógłbym bez niego żyć.
Zniechęca mnie: ewolucja świata w stronę coraz większej chciwości i coraz szybszego tempa życia.
Nakręca mnie: mowa zwierząt.
W świecie szukam: harmonii.
Co doradziłbyś początkującym fotografom: Wierz w to, co robisz, i staraj się być w tym jak najlepszym.
Powiązane tematy
Luc Marciano
Jody MacDonald
James Morgan
