Nadav Bagim (znany także jako AimishBoy)

Jak to się stało, że został pan fotografem?
Zawsze kochałem przyrodę, jako dziecko spędzałem mnóstwo czasu z nosem kilka centymetrów nad ziemią, obserwując owady i inne małe stworzenia. To dlatego pierwszy obiektyw, jaki w życiu kupiłem, był obiektywem do makrofotografii. Zacząłem fotografować jakieś dziewięć lat temu. Nie mam formalnego wykształcenia, jestem samoukiem. W epoce fotografii cyfrowej można bardzo szybko uczyć się metodą prób i błędów – przynajmniej z technicznego punktu widzenia. Robisz zdjęcie, sprawdzasz je i od razu – w czasie rzeczywistym – wiesz, co musisz poprawić.

Obecnie prowadzę zajęcia z makrofotografii w kilku szkołach fotograficznych dla dorosłych, opowiadam także dzieciom ze szkoły podstawowej o makrofotografii i całym tym maleńkim świecie wokół nas.

Czy mógłby pan pokazać nam, krok po kroku, jak robi pan swoje zdjęcia, jak wygląda pański warsztat?
Jednym z moich ulubionych zdjęć jest Life on Mars (Życie na Marsie). Miałem taki pomysł, żeby sfotografować modliszkę na Marsie. Choć była to zaplanowana sesja zdjęciowa, nie miałem do końca pomysłu, jak ją zrealizować i już na początku pojawił się poważny problem.
Jak zrobić czerwony marsjański piasek? Przeglądałem różne dostępne materiały, ale nie mogłem znaleźć nic, co miałoby jednocześnie odpowiedni kolor i odpowiednią fakturę. W końcu zdecydowałem się na „zwykły” piasek z białej krepiny, a na lampę błyskową założyłem „filtr” z pomarańczowej plastikowej torebki, dzięki czemu cała scena nabrała marsjańskiej atmosfery.
Ziemia została zrobiona ze zwiniętych razem różnokolorowych nylonowych torebek – niebieska została użyta jako tło, inne – mniejsze – jako kontynenty. Doświetliłem tę „planetę” niewielką lampą błyskową, aby uzyskać efekt podobny do faz Księżyca: za pomocą reflektora oświetliłem tylko część tej „Ziemi”.
Aby w tle widoczne były gwiazdy, rozpyliłem w powietrzu kropelki wody – i tak powstało zdjęcie modliszki na Marsie.

(Film ukazujący cały proces, klatka po klatce - https://vimeo.com/194215752)

Co chce pan wyrazić, przekazać czy oddać poprzez swoje zdjęcia i cały swój styl?
Celem mojego projektu „Wonderland” – i nie tylko – było pokazanie tych wszystkich maleńkich stworzeń z innej strony, ukazanie ich w innym świetle. Jako miłośnik przyrody i zwierząt uważam, że wszyscy powinniśmy współistnieć. Większość z nich jest zupełnie nieszkodliwa, a my boimy się ich przez fatalne stereotypy. Kiedy cały projekt ujrzał światło dzienne, zacząłem dostawać mnóstwo e-maili od wielu ludzi, którzy opisywali swoje doświadczenia z najmniejszymi zwierzętami i to, że teraz postrzegają je w nowy, bardziej pozytywny sposób. To naprawdę podnosi na duchu.

5 porad jak poprawić swoje umiejętności w dziedzinie makrofotografii
Ponieważ moją specjalnością jest makrofotografia, podzielę się kilkoma rzeczami, których nauczyłem się w trakcie swojej kariery – choć niektóre z nich mogą się sprawdzić także w innych rodzajach zdjęć.

1. Zwykle, kiedy chcemy zrobić makrofotografię, skupiamy się na kwestii głębi ostrości, więc przymykamy przysłonę. Spróbujmy nie walczyć z małą głębią ostrości – zamiast tego wykorzystajmy ją. Ja najchętniej robię zdjęcia przy przysłonie 2.8. Nie zawsze cały fotografowany obiekt musi mieścić się w zakresie ostrości. Mała głębia ostrości da bardziej miękki, przyjemny dla oka obraz i lepiej oddzieli temat zdjęcia od tła. Upewnijmy się tylko, że ostrość znajduje się we właściwym miejscu – czyli najczęściej na oczach.

2. Podobnie jak w każdym innym gatunku i stylu fotografii – czy to będzie fotografia uliczna, przyrodnicza, czy portretowa – im lepiej znasz fotografowany obiekt, tym lepsze będą efekty. Oglądajmy zatem programy przyrodnicze, ale także owady w naszym otoczeniu. Wchodźmy z nimi w interakcje, ostrożnie i delikatnie. Bądźmy cierpliwi, uważajmy, żeby ich nie skrzywdzić, a będą spokojne i będą „współpracować”. Pozwalajmy im wspinać się na patyk, a potem schodzić z powrotem w dół. Modliszki na przykład bardzo lubią wspinać się na wyżej położone miejsca. Im bardziej będziemy z nimi wchodzić w interakcje, tym lepiej je poznamy i będziemy bardziej pewni siebie w czasie robienia zdjęć.

3. Warto kupić lampę błyskową i wyzwalacz bezprzewodowy, aby móc używać jej bez instalowania na aparacie. Nie potrzebujemy drogiego sprzętu z górnej półki. Ja używam lampy Yongnuo YN560 kupionej na eBayu. To silny flesz z wygodną obsługą manualną, a jego cena jest naprawdę niska w stosunku do jakości. Eksperymentowanie ze sztucznym oświetleniem pozwoli nam lepiej zrozumieć sposób używania światła przy fotografowaniu i uniezależnić się od światła naturalnego (zastanego). To tak, jakbyśmy mieli w rękach prywatne, małe słońce i mogli go używać, kiedy jest nam potrzebne.

4. Jednym z najważniejszych czynników jest to, pod jakim kątem robimy zdjęcie. Nie traktujmy owadów protekcjonalnie, nie patrzmy na nie z góry – fotografujmy je z ich poziomu. Róbmy zdjęcia pod niskim kątem – to umożliwi pokazanie fotografowanych obiektów w sposób, w jaki większość ludzi nigdy ich nie widzi. Dodatkowo pozwoli to na wyraźne oddzielenie obiektu od tła, bo przy takim kącie tłem nie jest ziemia, ale znajdujący się daleko horyzont.

5. Metoda prób i błędów wydaje się najbardziej oczywista, a jednak wielu ludzi boi się jej i unika próbowania. Niektórym wydaje się, że od razu, przy pierwszym naciśnięciu migawki, stworzą wyjątkowe, kreatywne zdjęcia. Niestety – to tak nie działa. Każde udane zdjęcie ma wielu nieudanych poprzedników, z których każdy jest trochę lepszy od poprzedniego. Warto od czasu do czasu poeksperymentować, wypróbowywać nowe podejścia i nowe techniki. Doskonale podsumowują to słowa Scotta Adamsa: „Bycie twórczym oznacza także pozwolenie sobie na popełnianie błędów. Sztuka polega na tym, żeby wiedzieć, które z nich zachować”.

Więcej porad można znaleźć w moim wykładzie na temat makrofotografii dla sklepu B&H: https://youtu.be/2VAtE57s6cI