Sprawdzanie
Szeroki Kadr
Inspiracje: Przyroda i krajobraz | 29.08.2020 | Kolor tła:

Marek Miś

Urodziłem się w 1962 r. w Ełku, a od 1986 r. mieszkam w Suwałkach. Z wykształcenia jestem biologiem. Stąd też, ale i ze szczerej pasji, znaczącą część mojego dorobku fotograficznego stanowią zdjęcia o tematyce przyrodniczej. Równie chętnie jednak poszukuję tematów nieoczywistych, abstrakcyjnych. Główną dziedziną fotografii, którą się obecnie zajmuję, jest fotografia wykonywana z wykorzystaniem mikroskopu, czyli mikrofotografia. Choć pierwsze swoje mikrofotografie wykonałem już w 1980 roku, to dopiero fotografia cyfrowa przyczyniła się do tego, że w 2009 roku powróciłem do dawnych fascynacji. Zwłaszcza w tej dziedzinie fotografii technika cyfrowa oddaje nieocenione usługi. I nie chodzi tu o wyszukane możliwości edycyjne, gdyż ingerencję w pierwotne zdjęcie staram się ograniczać do niezbędnego minimum. Dużo ważniejsza jest dla mnie możliwość poszerzania zakresu ostrości z wykorzystaniem fotografii wieloujęciowej, co przy skrajnie małej głębi ostrości, jaką odznacza się obraz mikroskopowy, jest bardzo istotne. Zanim mikrofotografia całkowicie zdominowała moje zainteresowania, wykonywałem dużo fotografii zbliżeniowej i prawdziwej fotografii makro. Mikroświatem zainteresowałem się w wieku 13 albo 14 lat, gdy z wypiekami na twarzy przeczytałem starą książkę znalezioną w szafie ojca, zatytułowaną Łowcy mikrobów. Tak jak bohaterowie książki, chciałem odkrywać niewidoczne gołym okiem światy.

Fotografuję od 12 roku życia, kiedy to dostałem w prezencie od ojca swój pierwszy aparat fotograficzny Smiena 8M. Od 1985 do 2009 roku fotografowałem analogowymi aparatami firmy Pentax (Pentax ME Super, Pentax Super A). Pozostałem wierny marce i obecnie fotografuję aparatami Pentax K1 i Pentax K5.

W 2015 roku ukazała się książka mojego autorstwa poświęcona fotografii zbliżeniowej, makrofotografii i mikrofotografii: Blisko, coraz bliżej. Od fotografii zbliżeniowej do mikrofotografii (Helion 2015). Kilka lat temu zostałem przez organizatorów konkursu Nikon Small World zaliczony do Mistrzów Mikroskopii.

Mimo iż fotografuję od wielu lat, wciąż poszukuję coraz lepszych, ale też i innych pod pewnym względem zdjęć. W mikrofotografii staram się eksplorować coraz to nowe obszary. Ale nie tylko – bywa, że wracam do dawnych tematów, do których podchodzę z nieco innej strony, stosuję inne techniki oświetleniowe, na inne szczegóły zwracam uwagę. Pewne zdjęcia, zgodnie z ich przyszłym konkretnym przeznaczeniem, wykonuję jako fotografie dokumentalne, ukazujące obiekt takim, jakim jest w istocie. Inne natomiast są wynikiem podejścia bardziej twórczego i abstrakcyjnego. Chyba mało która dziedzina fotografii pozwala na to w takim stopniu jak właśnie mikrofotografia. Dzięki różnym technikom oświetleniowym (m.in. ciemne pole, polaryzacja) uzyskuję zaskakującą i bogatą kolorystykę zdjęć.

Jestem autorem wielu publikacji z zakresu szeroko pojętej przyrody, fotografii i mikroskopii.
Dla zainteresowanych prowadzę indywidualne zajęcia z podstaw fotografii, makrofotografii oraz mikrofotografii.
Wybór prezentowanych poniżej zdjęć podyktowany jest próbą ukazania choć części zakresu tematycznego mikrofotografii.

Dodaj do schowka
Jednokomórkowe glony – okrzemki. Technika oświetleniowa łączona: ciemne pole + polaryzacja
Jednokomórkowy pierwotniak z grupy tzw. ameb skorupkowych – Arcella ponad listkiem mchu torfowca. Technika oświetleniowa: ciemne pole
Sinice (kiedyś klasyfikowane jako glony, a obecnie jako tzw. cyjanobakterie) z rodzaju Oscillatoria. Technika oświetleniowa: polaryzacja
Tkanki ostróżeczki polnej – przekrój poprzeczny łodygi. Technika oświetleniowa: polaryzacja
Tkanki jabłoni rajskiej – przekrój poprzeczny łodygi. Technika oświetleniowa łączona: ciemne pole + polaryzacja
Fragment skrzelotchawki larwy ważki. Technika oświetleniowa: polaryzacja
Fragment piórka puchowego sikorki. Technika oświetleniowa łączona: ciemne pole + polaryzacja
Fragment skrzydła motyla. Przykład tzw. oświetlenia EPI, czyli oświetlenia światłem padającym na obiekt z góry (od strony obserwatora), zamiast światła przechodzącego, najpowszechniej stosowanego w mikroskopii
Pojedyncze ziarenko piasku z nadmorskiej plaży na wybrzeżu Francji. Technika oświetleniowa: polaryzacja
Damskie skarpetki elastyczne. Technika oświetleniowa: ciemne pole + polaryzacja
„Śpiący bizon” – pęcherzyki powietrza w stopionym alkoholu poliwinylowym, ułożone (zupełnie przypadkowo) w formę zbliżoną do tytułowego śpiącego bizona
Zrekrystalizowany rywanol (środek odkażający). Technika oświetleniowa: polaryzacja. Jest to jedna z moich pierwszych mikrofotografii (2009 r.) wykonanych w technice cyfrowej (Pentax K10)
„Wigwamy”. Zrekrystalizowany środek na odciski. Technika oświetleniowa: polaryzacja
„Zardzewiałe kawałki metalu”. Zrekrystalizowany kwas winowy. Technika oświetleniowa: ciemne pole + polaryzacja
Wierzchnia strona pojedynczego kryształka zrekrystalizowanej mieszaniny cukru i soli. Technika oświetleniowa: polaryzacja

Strony internetowe:

Oznacz jako przeczytane
Masz propozycję inspiracji?: Napisz do nas
Oceń :

Komentarze

Dodaj komentarz

Ponieważ nie jesteś zalogowany, Twój wpis będzie musiał zostać zaakceptowany przez moderatora.

Dodaj swój post

saxifraga75

Ciekawe zdjęcie czegoś bardzo zwykłego2024-09-16 20:49:18 saxifraga75

Coś zwykłego, spotkane podczas zimowego spaceru ...…

ragaart

Chwila, która mówi więcej niż tysiąc słów2024-09-03 00:25:46 ragaart

Wszystkie zdjęcia świetne. Qtk i Rogowski to moje faworyty. Rogowski powinien przekonwertować do…

ragaart

Chwila, która mówi więcej niż tysiąc słów2024-08-29 22:28:51 ragaart

Świetny wywiad, rewelacyjne podejście. Nie tylko z duchem czasu, bo przecież postęp, w tym…

ewa__s__

Chwila, która mówi więcej niż tysiąc słów2024-08-05 21:47:09 ewa__s__

Nowy Jork, styczeń 2024 Autorka Ewa Sawko…