Konrad Bąk
Konrad Bąk od przeszło dekady zajmuje się szeroko pojmowaną fotografią reklamową. Specjalizuje się w tematyce beauty/fashion i w fotografii koni. Okazją do prezentacji jego prac jest wydanie autorskiego albumu, z którego pochodzą zamieszczone poniżej zdjęcia i opisy.
Metryczka fotografa:
Mój rocznik: 1975
Ksywka: carton_king
Specjalizacje życiowe: wyuczona – inżynier telekomunikacji, praktyczne – grafika, fotografia, kinematografia
Freelancer
Najważniejsza nagroda: 1. miejsce w konkursie Playboy Fotoerotica
Najważniejsza wystawa: brak
Najważniejsza publikacja: album Konrad Bąk PhotoArt. Jak powstają magiczne obrazy
Fotografia jest: sposobem, w jaki postrzegam świat
Mój pierwszy aparat: Canon 20d
Mój obecny aparat: Nikon d810
W fotografii omijam: dosłowność, plastik, schematyczność, banał
W fotografii szukam: wyjątkowości chwili, możliwości stworzenia własnych, wyidealizowanych, nierzadko surrealistycznych obrazów
Ulubione słowo: epicki
Najmniej lubiane słowo: profesjonalny
Używane przekleństwo: kurdebalans ;)
Ulubione zajęcie: chwile beztroski spędzane z córką
Ulubiona zakazana przyjemność: jedzenie pewnych wybitnie niezdrowych, acz bardzo smakowitych potraw
Praca, której nigdy nie chciałbyś wykonywać: ochroniarz w supermarkecie
Proces tworzenia czy rezultat?: proces tworzenia
Poczucie humoru czy powaga?: poczucie humoru
Zniechęca mnie: ludzka małostkowość, brak poczucia humoru, obłuda, hipokryzja…
Nakręca mnie: osoby w moim otoczeniu przejawiające dużą dawkę pozytywnej energii
W świecie szukam: inspiracji do działania
Co doradziłbyś początkującym fotografom: Szukanie swojej własnej drogi. Czerpanie z dobrych wzorców, ale nie kopiowanie ich.
Nie zawsze dążenie do maksymalnego realizmu przy fotomontażach jest pożądane. Pewna doza surrealizmu, niedopowiedzenia zostawia miejsce na domysły i interpretacje szersze niż zamysł fotografa. Nawet jeśli czasem balansujemy na pograniczu kiczu, pamiętajmy, aby zostawić widzowi część historii do odkrycia. Satysfakcja z jej poznania na pewno uczyni zdjęcie bardziej intrygującym. Im więcej historii oraz podobieństw stylistycznych odbiorca odkryje na kolejnych zdjęciach, tym lepiej.
Inspiracją do powstania tego obrazu był wrocławski Pomnik Anonimowego Przechodnia. W tego typu pracy ważny jest dobór tła. Nastrojowe, a jednocześnie nieodwracające uwagi od pierwszego planu tło jest tu dopełnieniem. Jego względna neutralność pozwala na czytelną separację planów. Za spójność całości odpowiada właściwy dobór końcowej kolorystyki – wysycone barwy pasujące do tematyki zdjęcia w luźny sposób nawiązują do pierwotnej kolorystyki pomnika. Nie bez znaczenia jest też pasująca do koncepcji obrazu stylizacja modelki. Właściwy dobór takich elementów to niezwykle istotna rzecz. 
Po brawach zapada kurtyna i gasną światła. Zabawny na pozór klaun zostaje sam. Zmywając makijaż, patrzy na żałosną postać w lustrze. Spod maskujących warstw wyłania się osoba, która zwyczajnie ma już dość. Paradoksalnie tych najzabawniejszych często otacza mrok. Lęki, poczucie niepewności – demony artystów są topione w szklance whiskey. Takie przemyślenia, paradoksy mogą stać się fotograficzną inspiracją. Pamiętaj, jeśli ktoś skupi wzrok na Twoim zdjęciu dłużej niż kilka sekund – uznaj to za swój sukces. 
Tło fotograficzne to kolejny element pracy sesyjnej. Zdjęcie zostało wykonane na cykloramie. Czym jest ta konstrukcja i dlaczego jest lepsza od kartonowego tła? Cyklorama to przestrzeń o specjalnie wyprofilowanym gładkim łączeniu między podłogą a ścianą, tworząca specyficzne, „gładkie” tło do zdjęć. Zalety cykloramy to duże rozmiary, a co za tym idzie – możliwość odsunięcia modelki od tła, zbudowania za nią przestrzeni. W prezentowanym zdjęciu modelkę i tło dzieli ok. 5 metrów, daje nam to duże pole do stworzenia światłocienia. Umieszczając balony na końcu i początku cykloramy, stwarzamy tak istotne w odbiorze zdjęcia odczucie przestrzeni. 
„Beauty style portrait” w wirtualnym wydaniu? Czemu nie! By uzyskać efekt odrywających się drobinek złota, oryginalny portret modelki został połączony z wygenerowaną w Cinema4D, identycznie oświetloną kobiecą głową. Modelowi nadano następnie transformację „explode” i wygenerowano obiekt w kilku, stopniowo zwiększających się stopniach eksplozji. Wszystkie te obrazy zostały połączone w procesie postprodukcji na wzór multiekspozycji i tak powstał ostateczny efekt. Całości nadano „złotą” kolorystykę, pasującą do klimatu zdjęcia, dodano rozświetlenia oraz elementy złotego pyłu. Aby uzyskać zgodność z elementami oryginalnymi, warto zdefiniować photoshopowy pędzel oparty na teksturze drobnych elementów, dorabiając nim potrzebne fragmenty. 
Genetyka to stosunkowo młoda gałąź nauki o dziedziczeniu cech. Jej początki owiane są intrygującą mgłą tajemnicy. Odkąd sięgam pamięcią, zawsze chciałem wykonać sesję, w której byłaby szansa połączyć elementy laboratorium genetycznego z realiami i estetyką epoki wiktoriańskiej. W końcu stało się to możliwe dzięki fantastycznym eksponatom zgromadzonym w berlińskim Muzeum Historii Naturalnej. 
Kilka słów więcej na temat spójności stylistycznej. Zwróć uwagę na silnie wyeksponowany element makijażu na lewym policzku. Został dołożony w końcowej fazie postprodukcji, jego faktura bazuje bowiem na elementach pyłu rozsypanych wokół modelki. Ten drobny z pozoru zabieg ujednolica stylistycznie portret. 
Powstanie tego zdjęcia nie byłoby możliwe bez zaprzęgnięcia wyobraźni w uporządkowany tryb działania. Każdy element składowy pracy powstał oddzielnie: fragment barierki z modelką stojącą na postumencie, wzburzone fale zalewające latarnię, drugi plan… Szczegółowy proces powstawania tej pracy przekroczyłby zakres przewidziany dla tego typu publikacji. Wspomnę tylko, że bardzo istotny w nim jest skoordynowany ciąg działań na photoshopowych warstwach i posługiwania się specjalistycznymi pędzlami. Chciałbym zwrócić uwagę na użyte w tym zdjęciu zestawienie spokoju i pewności siebie kobiety z siłą szalejącego żywiołu. Ten kontrast emocjonalny podkreśla naturalna poza modelki skontrastowana z dynamiką nagromadzonych w obrazie szczegółów. W tego typu zdjęciach nie sprawdzą się ekspresyjne pozy. Zrozumienie znaczenia prostoty jest kluczowe, zwłaszcza jeśli pracujemy z początkującymi modelkami, które często starają się pozować w sposób wyuczony. Czasem wygląda to wręcz nienaturalnie i kompletnie rozmija się z tematyką sesji. 
Aby prawidłowo oświetlić fotografię, konieczny jest tu zabieg polegający na umiejętnym zbalansowaniu mocy oświetlenia pierwszego i drugiego planu. Jeżeli ustawimy ekspozycję w aparacie, mając na uwadze drugi plan, modelka będzie za jasna, jeśli zaś oświetlimy prawidłowo modelkę i zejdziemy z wartości ekspozycji – tło będzie ciemne. By rozwiązać tę patową sytuację, konieczne było użycie lamp błyskowych doświetlających pierwszy plan. 
Kluczem do osiągnięcia tak spektakularnych efektów jest dokładne zaplanowanie sesji, począwszy od wyboru konia, który w efektowny sposób wykona polecenie tresera, skończywszy na doborze miejsca oraz pory sesji. Każda ze scen musi być wcześniej dokładnie przemyślana, a wszystkie szczegóły ustalone z treserem sprawującym pieczę nad zwierzęciem. W zdjęciach tego typu konieczna jest często ingerencja Photoshopa, ponieważ w nieprzewidywalnych warunkach niemożliwe bywa uzyskanie tak idealnej kompozycji. 
Album „Konrad Bąk PhotoArt. Jak powstają magiczne obrazy” 
Album „Konrad Bąk PhotoArt. Jak powstają magiczne obrazy” 
Album „Konrad Bąk PhotoArt. Jak powstają magiczne obrazy” 
Album „Konrad Bąk PhotoArt. Jak powstają magiczne obrazy” Strony internetowe:
Powiązane tematy
Ami Vitale
Ionut Caras
Benjamin Von Wong
