Kamil Stajniak

Światem makro interesuję się od dziecka. Od kiedy pamiętam, fascynowało mnie jego bogactwo najróżniejszych kształtów, form i kolorów.

W 2012 roku kupiłem pierwszą lustrzankę i od tego momentu starałem się pokazać ten niezwykły świat na fotografiach. Początki jednak były trudne. Brak odpowiedniego sprzętu i pieniędzy na jego zakup mocno mnie ograniczał i szybko nastał kryzys fotograficzny. Dopiero w roku 2016 nastąpił przełom – mogłem sobie wtedy pozwolić na trochę większe zakupy.

Lata 2016 i 2017 to były poranne plenery fotograficzne. Wstawałem przed świtem i jechałem w plener, nigdy nie wiedząc, co mnie spotka. Ta niepewność jeszcze bardziej podsycała chęć fotografowania i wyruszenia w teren. Człowiek mógł się wyciszyć, oderwać od całego świata, od problemów dnia powszedniego. Bo czy nie jest to piękne: łąka, wschód słońca i świat, który budzi się ze snu? Niestety, w roku 2018, przez pogorszenie stanu zdrowia, zmuszony byłem rozstać się z porannymi plenerami. Nie zrezygnowałem jednak z makro: przeniosłem się do domowego studia, gdzie zacząłem fotografować w większości mrówki. Ich świat urzekł mnie ogromną różnorodnością, nie zdawałem sobie sprawy, że w obrębie jednej rodziny jest taka zmienność – chyba większa niż u innych owadów. Od tej pory aż do dzisiaj staram się pokazać, że mrówki nie dzielą się tylko na czarne i czerwone. To świat tak zadziwiająco zróżnicowany, że niejednego potrafi wprawić w osłupienie. Obecnie mam ponad sto gatunków mrówek z całego świata. Okazy do zdjęć pozyskuję w większości od zaprzyjaźnionych entomologów oraz podróżników, którzy mi je przywożą z egzotycznych podróży.