Isaac Gautschi

27 kwietnia 2013 wziąłem aparat i się zakochałem.

Moja historia zaczyna się wraz z ukończeniem szkoły średniej w roku 2011. Przeniosłem się do Seattle z zamiarem studiowania informatyki. Żeby zarobić na uczelnię, najpierw przez dwa lata brałem prace dorywcze. Jednak wszystko zmieniło się 18 kwietnia 2013, kiedy miałem wypadek motocyklowy. Po odzyskaniu przytomności w szpitalu dowiedziałem się, że mam liczne złamania rąk i jednej nogi. Musiałem wrócić do rodzinnej miejscowości, bo nie było szansy, żebym funkcjonował samodzielnie. Sprawnie posługiwałem się tylko prawym palcem wskazującym. Przed wypadkiem uwielbiałem grać na gitarze, więc straciłem nie tylko pracę, mieszkanie i szansę na studia, ale również możliwość grania.  Dopadło mnie przygnębiające poczucie, że wszystko, do czego dążyłem, się kończy. Co najgorsze, nie miałem ubezpieczenia zdrowotnego, więc rachunki za leczenie rosły. Żeby zająć mnie czymś innym, mama dała mi swój stary aparat cyfrowy i zaproponowała, żebym spróbował porobić zdjęcia. Z początku się opierałem, ale potem wykombinowałem, jak obsługiwać ten sprzęt wyłącznie sprawnym palcem wskazującym. Ani się obejrzałem, kiedy nie mogłem się od tego oderwać. Aparat brałem wszędzie, był niemal jak część ciała. Po trzech miesiącach otworzyłem działalność gospodarczą i aż trudno uwierzyć, dokąd mnie to zaprowadziło.

Chcę się dzielić swoją historią, ponieważ pokazuje ona, jak dużo dobra może wyniknąć z okropnej sytuacji. W momencie wypadku poczułem, że życie, jakie sobie zamarzyłem, jest skończone. Wierzę też, że każdy ma jakiś dar, za którym powinien podążać, jednak nie wszyscy są gotowi zaryzykować i skorzystać z możliwości. Chcę podziękować wszystkim za wsparcie i zachęty podczas dochodzenia do zdrowia i potem podczas mojej fotograficznej podróży. Gdyby nie wy wszyscy, nie udałoby mi się wykorzystać mojego potencjału. Jestem wdzięczny za ludzi, z którymi się zetknąłem, miejsca, które zobaczyłem, możliwości, które się przede mną otworzyły. Kocham was wszystkich i co dzień pracuję nad tym, by być coraz lepszym w tym, co robię.