GMB Akash

Nasz kolejny fotograf zdobył ponad 80 międzynarodowych nagród, a jego prace ukazały się w ponad 90 międzynarodowych wydawnictwach. Z tej długiej listy wyróżnień przedstawiamy trzy: w 2002 roku został pierwszym fotografem z Bangladeszu wybranym do World Press Photo Joop Swart Masterclass, w 2009 uznano go za najlepszego w konkursie Travel Photographer of the Year, a w 2011 roku Nikon wybrał go jako jednego z 8 najbardziej liczących się fotografów w rejonie Azji Pacyficznej (APAC).

„Fotografia to mój język, sposób komunikowania się, identyfikacji, a przede wszystkim sposób na bycie słyszanym. Dzięki fotografii jestem w stanie zanotować język mego serca. W byciu fotografem najlepsza jest możliwość wyartykułowania doświadczeń i głosów tych, którzy nie mogą sami o sobie mówić. Nadaje to sens memu życiu.

Życie w kraju przepełnionym milionami biednych ludzi i krzywdzonych dzieci daje mi dostęp do najciemniejszych zakątków świata. Przytłoczony współczuciem i empatią do nich, poprzez swoje fotografie daję szansę pokazania ich problemów całemu światu. Moim zadaniem jako fotoreportera jest pokazywanie prawdy. Zawsze jednak czułem, że to za mało, i dlatego zadawałem sobie pytanie: co moje fotografie zmieniły życiu tych, których fotografuję? Uważam, że moim moralnym obowiązkiem jest łagodzić cierpienie, ból i biedę ludzi z moich zdjęć.

Właśnie z tego przekonania 10 lat temu poświęciłem się fotografii osób, które mają w sobie tyle silnej woli, by przetrwać wszelkie przeciwności losu. Zdjęcia z tego cyklu ukazały się w formie książki zatytułowanej Survivor; dochód z jej sprzedaży oraz z wystaw organizowanych w ramach tego projektu jest w całości przeznaczony dla osób w nim fotografowanych. Dzięki tym funduszom mogą oni rozpocząć małe biznesy, do których są szkoleni przeze mnie.

Założyłem również pierwszy Instytut Światła w Fotografii w Narayangonj w Bangladeszu, w którym razem z innym fotografami prowadzę warsztaty. Wpływy z tej działalności pomagają w realizacji szczytnego celu, jakim jest podstawowa edukacja dzieci ulicy, dzieci prostytuujących się oraz dzieci pracujących”.