Filip Blaauw

Mam 38 lat, pochodzę z Norwegii i jestem fotografem przyrody. W wieku 15 lat zacząłem fotografować na kliszy, a jakiś czas później dostałem swoją pierwszą lustrzankę cyfrową. Jeśli chodzi o fotografię przyrodniczą, to wydaje mi się, że zajmuję się nią poważnie najwyżej od 3–4 lat.

Mieszkam w południowo-zachodniej Norwegii, w miejscowości Gjesdal, oddalonej o pół godziny drogi od miasta Stavanger. W bliskiej okolicy są góry, kilka plaż, piękne fiordy i las. Mam to ogromne szczęście, że dzika przyroda jest tuż koło mojego domu – właśnie dlatego często wyruszam z aparatem na niedalekie spacery.

W fotografowaniu najbardziej lubię wyprawy po pobliskim terenie i pracę nad własnymi projektami. Często korzystam z kryjówek, żeby nie denerwować zwierząt i żeby w ogóle zobaczyć te bardziej płochliwe. Mam też kilku kolegów po fachu, którzy chętnie dzielą się ze mną informacjami o lokalizacjach i dobrych miejscach do ukrycia się. Siedzenie w kryjówce to świetna okazja, żeby poznać zachowania zwierząt. Ja zaś uważam, że im więcej wiemy o swoim temacie, tym lepsze zdjęcia mamy szansę zrobić.

Co mnie przede wszystkim inspiruje? Dzikie zwierzęta, które mamy w zasięgu ręki, a których zwykle w ogóle nie widzimy lub nie zwracamy na nie uwagi. Gdy się je sfotografuje w odpowiedniej scenerii, rezultat jest zwykle bardzo zadowalający.