Daro Sulakauri

„Już od dzieciństwa trzymam w dłoniach aparat. Na początku fotografowałem wszystko, co mnie otaczało, nigdy nie rozstawałem się ze swoim aparatem. Z czasem moje zainteresowani skierowały się głównie ku fotografii dokumentalnej – znacznie pomogły mi w tym prace na zlecenie i zdobyte nagrody (m.in. drugie miejsce w konkursie Fundacji Magnum: Young Photographer in the Caucasus Award). Dodatkowa motywacja do fotografowania jest efektem tego, że moje zdjęcia zostały zauważone, a mój głos doceniono.

Czuję się mocno związany z historiami, które dokumentuję, staram się być uczciwy wobec tematu, który fotografuję. Nie myślę o jakimś specyficznym podejściu, po prostu staram się podążać za instynktem.

Fotografia daje mi mnóstwo radości; dzięki fotografii docieram do miejsc, których nigdy bym nie zobaczył, poznaję ludzi, których nigdy bym nie spotkał. Dzięki niej moje życie się zmieniło i mam nadzieję, że moje zdjęcia odmienią życie innych ludzi, pozwolą spojrzeć na nie z innej perspektywy.

Historia, którą przedstawiam użytkownikom Szerokiego Kadru, dotyczy ormiańskiej mniejszości etnicznej mieszkającej w Samcche-Dżawachetii, regionie Gruzji, w którym Gruzini stanowią mniej niż 23 procent populacji. Jest to region bardzo wrażliwy na konflikty etniczne bo każda z grup uważa ten teren za swój ojczysty. Dla mnie jest to teren surrealistyczny, ze względu na to, że postrzegam go jako miejsce, w którym czas zatrzymał się wiele lat temu i będzie zamrożony jeszcze przez wiele kolejnych”.