Damian Chrobak
Urodził się w 1977 w Jastrzębiu-Zdroju. Fotografią zainteresował się w 2003 roku, gdy rozpoczął naukę w Akademii Fotografii w Warszawie.
Po pierwszym roku opuścił szkołę, ponieważ chciał szukać własnego głosu w fotografii. W 2004 wyjechał do Londynu, gdzie ukończył London College of Communication na kierunku Black & White Photography. Street Photography i fotografia dokumentalna to te gatunki fotografii, które upodobał sobie najbardziej. Swoje zdjęcia pokazywał na wystawach grupowych i indywidualnych w Polsce i w innych krajach Europy. Od 2010 jest członkiem ZPAF, gdzie prowadzi warsztaty z fotografii ulicznej. Jest także pomysłodawcą i założycielem grupy fotograficznej Un-Posed. Obecnie studiuje w Instytucie Twórczej Fotografii (Institut tvůrčí fotografie) w Opawie.
Fotografię uliczną cechuje ogromna wrażliwość estetyczna oraz psychologiczna i socjologiczna przenikliwość. Fotograf wyławia z otaczającego go biegu zdarzeń momenty pozornie nieistotne i odkrywa ich szczególne znaczenie. Znamionująca dla mnie w fotografii jest głęboko humanitarna refleksja nad charakterem zarówno jednostki, jak i mas społecznych. Rejestruję codzienność, którą, choć otacza nas przez większość czasu, ledwie zauważamy. Zwykłe, nieznaczące momenty w życiu bardzo często mają swoje ukryte znaczenie, są interesujące, zabawne, groteskowe albo wiekopomne. Przechadzając się po ulicach XXI-wiecznego miasta, staram się uchwycić na kliszy coś ponadczasowego, jakąś odwieczną prawdę o człowieku, prawdę, która nie uległa zmianie na przestrzeni tysięcy lat.
Metryczka fotografa:
Mój rocznik: 1977
Ksywka: Farel
Specjalizacje życiowe: Te wyuczone to kucharz-kelner, technik dentystyczny.
Najważniejsza nagroda: Mało wysyłałem na konkursy fotograficzne moje fotografie, ale jak już wysłałem, to wygrałem lornetkę.
Najważniejsza wystawa: Polish Perspective, Londyn
Najważniejsza publikacja: Każda publikacja cieszyła mnie tak samo.
Fotografia jest: utrwaleniem tego, że coś takiego miało miejsce.
Mój pierwszy aparat: Pentax
Mój obecny aparat: Leica M6, Q, iPhone
W fotografii omijam: bezdomnych, ludzi skrzywdzonych.
W fotografii szukam: tego momentu.
Ulubione słowo: kocham cię
Najmniej lubiane słowo: spierdalaj
Ulubione zajęcie: robienie niczego, kiedy mogę sobie na to pozwolić
Ulubiona zakazana przyjemność: słodycze
Praca, której nigdy nie chciałbyś wykonywać: bycie politykiem obecnej dobrej zmiany
Proces tworzenia czy rezultat?: oba
Poczucie humoru czy powaga?: zdecydowanie poczucie humoru
Zniechęca mnie: ludzie.
Nakręca mnie: spotkania z przyjaciółmi.
Co doradziłbyś początkującym fotografom: zadać sobie pytanie, czy rozumiem, co to znaczy być fotografem, i czego oczekuję od fotografii.