Agnieszka Florczyk

Fotografować zaczęłam dzięki żurawiom – te ptaki urzekły mnie i oczarowały tak mocno, że każdą wolną chwilę spędzam wśród bagien i mokradeł. Takie miejsca mają swój niepowtarzalny klimat, wschodzące słońce i mgły malują obrazy niczym z baśni, a deszcz i chmury nadają im mroczny wymiar. „Od zawsze ścigam światło, ono zmienia zwykłość w magię” – pod tymi słowami Trenta Parke mogę podpisać się obiema rękami. Fascynuje mnie światło, dlatego większość moich fotografii powstaje w tym niezwykłym momencie, kiedy noc przechodzi w dzień. Tam poszukuję moich bohaterów – budzących się ze snu, zasnutych mgłami, czasem łagodnych, a czasem toczących między sobą waśnie.

Mam ogromny szacunek i respekt dla przyrody, fotografuję dzikie zwierzęta w ich naturalnym środowisku; przedstawiając ich życie i zachowania, staram się w żaden sposób nie zakłócać tego odwiecznego ładu. Przyroda jest doskonała sama w sobie, ma jednak wroga, którym jest człowiek i jego niepohamowana zachłanność. Człowiek ciągle zachowuje się wobec Matki Natury bardzo drapieżnie. Mam nadzieję, że moje fotografie zwrócą uwagę na piękno, jakie jeszcze jest wokół nas, na zwierzęta, które mają takie samo prawo do życia na Ziemi jak my. Chcę, by moje fotografie przyczyniły się do chęci współistnienia z Naturą, a nie do bezwzględnego jej wykorzystywania.

Jestem fotografem samoukiem, od roku jestem członkiem Dolnośląskiego Okręgu Polskiego Związku Fotografów Przyrody, moje prace znalazły uznanie w konkursach krajowych i zagranicznych. Od początku fotografuję systemem Nikon, w tej chwili moim podstawowym sprzętem jest Nikon D5 + Nikkor 2.8 300 mm.