Arkadiusz Jankowski

Arkadiusz Jankowski, ma 27 lat i pochodzi z Łodzi. Jest fotografem samoukiem, robieniem zdjęć pierwszy raz zainteresował się około 7 lat temu.

„Zaczynałem od fotografii sportów ekstremalnych - bmx/skateboarding oraz ich subkultury. Sam także uprawiałem sport, stąd tematyka ta była bliska mojemu sercu i dała bodźce by samemu zacząć robić zdjęcia. Przez pierwsze 2-3 lata fotografowałem praktycznie tylko analogiem, używając głównie pozytywów, co pozwoliło mi zdobyć technikę i wyczucie niezbędne do robienia dobrych technicznie zdjęć. Później przesiadłem się na sprzęt cyfrowy, który stał się moim ulubionym narzędzie pracy. Przygodę tę kontynuuję do dziś. 

Interesuje mnie fotografia znajdująca się w obszarze pomiędzy reklamą, modą oraz portretem. Staram się czerpać z klasyki idąc jednocześnie w stronę nowoczesnej fotografii i nowoczesnych form obrazowania. Nie interesuje mnie reportaż, pokazywanie prawdy ani naturalnego piękna. Twórczą wolność daje mi możliwość reżyserowania swoich sesji, budowanie konceptów i sytuacji, które istnieją tylko w mojej głowie oraz obsadzanie modelek i modeli w rolach, w których normalnie sami by się nie znaleźli. Przed każdą sesją staram się mieć przygotowane w głowie, bądź na papierze, gotowe obrazy, które później próbuję odtworzyć w najdrobniejszych szczegółach za pomocą aparatu. Lubię eksperymentować z nowymi technikami oraz z Photoshopem, którego uważam za narzędzie tak samo jak aparat fotograficzny czy obiektyw. W kompozycji cenię sobie prostotę i dobre wyważenie kadru. Podobają mi się surrealizm, ilustracja i pop-art, stąd też w moich zdjęciach zobaczyć można dużo intensywnych kolorów i często swojego rodzaju groteskowość. Inspiracji szukam w całym otaczającym mnie świecie np. w kulturze ulicy, architekturze dużych metropolii, komiksie, filmie, sztuce nowoczesnej itd.

Myślę, że w fotografii najważniejszym jest, by skupić się na tworzeniu tego co najlepiej czujemy. Próby dostosowania się do trendów oraz naśladowania zdjęć czy stylu, które akurat w danej chwili są popularne, zawsze kończą się niepowodzeniem i frustracją. Ważne są także ostra samokrytyka, ciężka praca i ciągłe dążenie do ideału, które napędzają nasz rozwój i pozwalają robić coraz to lepsze zdjęcia.”