Paweł Ulatowski

Moim zdaniem te zdjęcia są zimnie i bezduszne, zero życia.

Można powiedzieć, iż zawsze byłem "barwowcem", natomiast "kompozytorem" (od komponować, kompozycje) raczej słabym.

Z tego powodu spodobało mi się podejście autora do brył matematycznych i ich oświetlenia. Uważam jednak, że "klinicznie czysta" architektura ze szkła i chromu, na dodatek pozbawiona ludzkich postaci, zawsze będzie "bez życia" i jest to w jakiś sposób wpisane w jej definicję.

@fotoreporterkonrad

Czy fotografia zawsze musi "żyć jak białko" albo "coś" opowiadać? Nie może mamić barwami i kształtami, jak na przykład różne typy widmowe gwiazd na diagramie Hertzsprunga-Russella? ;-)
https://pl.wikipedia.org/wiki/Diagram_Hertzsprunga-Russella

Jestem ciekaw Pańskiej odpowiedzi, Pańskiego spojrzenia na poruszone przeze mnie zagadnienia okiem zawodowego fotografa.

Pozdrawiam

Podoba mi się Pańskie podejście do światła na niektórych zdjęciach; to daje widzowi poczucie drugiego dna, coś "pod skórą", taką przestrzeń na wolną własną interpretację.

Próbuję w ten sposób właśnie trafić do mojego widza w fotografii.


Sukcesów życzę.

Szanowny smw_p202
Nie chodziło mi oto że zdjęcia nie przedstawiają żadnej wartości lecz oto że na tych zdjęciach wszystko wygląda jak by miasto wymarło niczym opuszczony Czarnobyl, wszystko jest tam poukładane i w idealnym porządku. a po prostu moim zdaniem dom i jego okolica powinna tętnić życiem mieć jakieś ślady życia, ale jednocześnie rozumiem pracę zawód bohatera reportażu. Po prostu tak jak pan przedstawiłem swoją opinie o tych zadęciach każdy może mieć inną więc dlaczego ją krytykujesz. Pozdrawiam

Szanowny Panie,

Pańskie zdanie, z pierwszego komentarza, jest jak najbardziej prawdziwe, zgodziłem się z nim tłumacząc moje rozumienie architektury, którą fotografował p. Ulatowski w swojej pierwszej wypowiedzi. Niejako obaj zgodziliśmy się, iż ten sposób prezentowania architektury tworzy zdjęcia "zimne i bezduszne".

Wiedząc, że jest Pan fotografem zapytałem więc - dlaczego szuka Pan "życia" tam, gdzie go nie ma i być nie powinno. W końcu zdjęcia p. Ulatowskiego nie są dokumentacją "życia", a dokumentacją "zimnych i bezdusznych" obiektów.

Gdyby wprowadził Pan jakąkolwiek postać, uwaga widza oderwałaby się od brył i świateł, a skupiła na niej. Nazwijmy to podejście zasadą ożywiania zdjęcia (ZOZ).

Znając tę zasadę, byłem ciekaw Pańskiej opinii, dlaczego w tym konkretnym przypadku fotografii p. Ulatowskiego, odszedł Pan od ZOZ-u.

Teraz przejdę do Pańskiej ostatniej wypowiedzi. Pan Ulatowski tworzył zdjęcia reklamowe architektury, czyli czyste, klinicznie czyste i pozbawione życia. Tak je odebrałem. Natomiast Pan uważa (i to także jest moje prywatne rozumienie Pańskiej wypowiedzi), że dom powinien być jednak pokazywany, jeśli nie w "wirze", to przynajmniej w "otoczeniu życia". Krótko, dom nierozerwalnie kojarzy się Panu z Człowiekiem.

I to jest Pańska odpowiedź na moje pytanie z pierwszego mojego komentarza, w którym wywołałem Pana do tablicy.

Innymi słowy obaj wyraziliśmy swoje opinie, usuwając wszelkie wątpliwości (szczególnie moje). OK.

I tu nie rozumiem. W czym, gdzie, w którym miejscu skrytykowałem Pańską wypowiedź? :)

Pozdrawiam

Pan Paweł precyzyjnie kadruje, wspaniałe rady i podejście do tematu. Moje klimaty. Dziękuję.