Arkadiusz Gola

Wyważony i interesujący wywiad. Podziwiam za determinację w kontaktach z ludźmi i ciekawe kadry.

Bardzo ciekawy reportaż i temat :)

Pan Arkadiusz jest wspaniałym fotografem.Można powiedzieć, że kontynuuje zapis socjologiczny Pani Zofii Rydet.
Monotematyczność (chodzi mi o fotografowanie Śląska) działa na korzyść Pana Arka,ponieważ w tym co robi jest prawdziwym profesjonalistą.

Może by Pan tak pokazał prawdziwy Śląsk, a nie patologię jaką można znaleźć w każdym innym zakątku kraju?
Dziei takim tendencyjnym reportażom pół Polski myśli, że trzecie najbogatsze województwo w Polsce wygląda jak Tadżykistan.

zakochałam się :-) rewelacja - ten facet, jest taki prawdziwy w tym co robi, zazdroszczę

witam .. bardzo wielki szaczunek dla fotografa za to co robi aby tak dalej .... pozdrawiam

Cóż...profesjonalista na pewno. Ale obserwator żaden. Zamknięty w swoim myśleniu o Śląsku klęski ekologicznej i postępującej degradacji. W prawdzie lat 70-tych, 80-tych. Bo to takie nośne kreować klęskę ekologiczną. To nie jest prawda o dzisiejszym Śląsku: kolorowym, roześmianym, postępowym. Zgadzam się, że dzielnice biedy i patologii znajdzie się w każdym mieście. Czy to prawda o mieście, czy też prawda o biedzie, brudzie i wykluczeniu społecznym? Niech Pan, Panie Arkadiuszu się rozejrzy. Pańskie argumenty, że nie robi Pan zdjęć Śląska pocztówkowego mnie nie przekonują (bywam na Pańskich wystawach). Doceniam Pański talent, stąd ta szczerość. Ja marzę o tym, że w końcu ktoś przełamie schematy i pokaże piękno mojej małej Ojczyzny. Bo ja tę ziemię kocham. Bo ja piękno tej ziemi dostrzegam. A zachód słońca potrafi u nas, w Zabrzu być tak piękny, jak w Wenecji. I tęcza też. A może to zbyt duże wyzwanie dla Pana? Rzucam Panu rękawicę! Jest Pan inteligentnym, utalentowanym człowiekiem. Niech Pan pomoże pokazać piękny Śląsk i piękno Zabrza. Jest Pan wrażliwy, musi PAn to widzieć. Niech Pan pomoże uświadomić Ślązakom, że mają być z czego dumni, że również nasza ziemia jest piękna i warta miłości. Proszę nie ugruntowywać w Ślązakach kompleksów. Czasami mam wrażenie, że wszyscy oślepliście. Widzę moją ziemię i słyszę Wasze opisy i jakbyście nadawali z innej planety. Nawet w konkursach, w których jest Pan jurorem zwyciężają czarno-białe zdjęcia. Życzę PAnu powodzenia i marzę o dniu, w którym Zabrze wyda serię pocztówek Pana autorstwa. Jesteśmy miastem turystycznym, to zabowiązuje- pocztówki z obiektywu artysty...tak!

Gratuluje Arek, swietnie powiedziane, bardzo dobrze ogląda sie te świetne zdjecia z Twoim komentarzem. Tak wiele z nich rozpoznaje, łezka sie w oku kręci od tych wspomnien ;) serdeczne pozdro, btw: bardzo fajna realizacja. Marek

Pan Arkadiusz sam obral sobie grupe i miejsca do ukazania w odpowiednich wystawach, przez upör i pomysl ,,dotarl'' do ludzi i ich prywatnosci ktöre nie sä dostepne dla kazdego kto tu sie wypowiada,jak i ten kto oglada Film. Sam po sobie wiem jak ciezko jest namöwic osoby by zaufaly ,,obcej'' osobie z obiektywem(w kraju i po za nim) by zaprosily do domu i czuly sie normalnie,
kasiuzabrze mozesz sobie sloneczka i piekne kwiatki w doniczce na oknie podziwiac w osobnosci.
hanys skoro Twoj slask jest inny to go pokarz!
bardzo glupim podejsciem jest poröwnywanie patologi spoleczenstwa i ich miast. trzeba byc slepym zeby kazac fotografowi zmieniac jego pomysl, grupe i temat. pomysl czlowieku dlaczego te wojewodztwo jest jednym z najbogatrzych (o ile jest) zawsze przejezdzajac przez slask widze szare zycie,to znaczy ze jadac na mazury z reportazem mam fotografowac samä wode i las? jedno z najbiedniejszych woj.w polsce stawia fotografa by fotografowal biede? kazde miejsce ma wlasna historie, grupe spoleczna i zachowanie ktöre zamkniete jest w architekturze danego miejsca.Architektura dla jednych jest ochrona prywatnosci, poczuciem bezpieczenstwa, wiezieniem czy izolacja- nieznaczy to ze jeden drugiemu wpierac bedzie co czym ma byc.

Jeden z najciekawszych Śląskich fotografów! Brakowało go w zestawieniu na tej stronie...

stuart, nie interesują mnie twoje opinie. mnie interesuje twórczość Pana Arkadiusza, o której wyrażam się dobrze. Natomiast podejście do Śląska jest w niej wybiórcze i wsteczne. Jestem Zabrzanką i Ślązaczką i jestem dumna z mojej ziemi, Widzę zmiany na lepsze, nie widzę tej wszechobecnej klęski, którą pokazuje Pan Arkadiusz, i wreszcie widzę więcej niż ty, o czym świadczą twoje stwierdzenia o szarzyźnie. Nie masz nic w fotografii do powiedzenia, w przeciwnym wypadku byłbyś tu jako fotograf miesiąca, więc mnie nie pouczaj. I nie będziesz miał, bo fotografiia to oczy, rozum i serce. Jesteś bufonem, który uważa, że zawsze i wszędzie ma rację i liczy się tylko twoja opinia. Nie życzę sobie specjalnie polemiki z takimi osobami, bo co do zasady nie są w stanie pojąć innego punktu widzenia, niż ten, który sobie wbili pod hełmofon. Zrozumienie takie przekracza granice twojej percepcji. A ja mam prawo do zwracania uwagi, że moja ziemia jest piękna. I nic ci do tego.Kwiatki w doniczce i słoneczka, człowieku...innym rzucasz oceny, że są głupi, a ty kompletnie nie zajarzyłeś o czym mowa. Jeśli nie potrafisz nawiązać rozmowy na wyższym, niż możliwy przez ciebie do osiągnięcia poziomie intelektualnym, to zamilcz. Jeśli według ciebie "każde miejsce ma własną grupę społeczną" oznacza, że Śląsk to właśnie patologia, bieda, brud i szarzyzna, a jednocześnie piszesz, że jeździsz na reportaże, co sugeruje, że nie daj Boże jeszcze te swoje wypociny gdzieś publikujesz, to poziom tych publikacji z góry oceniam na "omijać z daleka". Nikt tu niczego nie każe fotografowi. Kierujemy do niego swoje zdanie. Do NIEGO, nie do ciebie. poniał? A ty sobie czapkuj autorytetom- twój wybór. Ja nie zamierzam. Od tego mi Bozia rozum dała, żebym samodzielnie myślała. Życzyłabym ci tego samego, ale mam zwyczaj składać życzenia, które są w ludzkiej mocy.

Kasiu, rozumiem, że takie przedstawienie miejsca Ci bliskiego może Cię boleć. Ale jeśli sama fotografujesz, to z pewnością wiesz, że fotograf sam wybiera, co i w jaki sposób przedstawia. Może nam się to podobać albo nie, ale to jest tylko jego wybór. Pozdrawiam :)

aneladgam- wiem, że masz rację. Wiem, że każdy z nas ma swoje preferencje. Niestety, nie jestem artystką, nie mam takiego warsztatu, jak Pan Arkadiusz, i nie potrafię przekonująco pokazać tego, co widzę i czuję. A "czucie i wiara silniej mówi do mnie, niż mędrca szkiełko i oko". Wiem, że Śląsk i Ślązacy są niefajnie postrzegani, wiem, że to bardzo niesprawiedliwe, wiem wreszcie, że powinien się pojawić ktoś, kto pomoże im podnieść głowy. By byli dumni skąd są i kim są. Inaczej zaczną słuchać oszołomów, bo Polska ich jakby odrzuca. Jedynie Ślązakom, gdy zaczynają mówić swoją gwarą zwraca się uwagę: mów po Polsku, bo tu jest Polska. Nikt tego nie mówi góralom, bo dostałby natychmiast ciupagą w plecy. Bo górale są pewni swej pozycji. A Ślązacy są wiecznie odrzutkami. Ale też są z tym pogodzeni i sami patrzą na swoją krainę ja na coś gorszego. Lata pracy dały efekty. I teraz ten trend powinien być odwrócony. I pukam, gdzie mogę i nawołuję do osób, które mają na to jakiś wpływ, by ten problem dostrzegły. Moje korzenie nie są stąd. Jestem Ślązaczką z wyboru, z serca bicia, no..z urodzenia też. Nie ma siły przebicia, nie mogę przemawiać do tłumów, jestem szarą obywatelką. Nie ma pewnie dla Pana Arkadiusza i innych świetnych fotografów, artystów, polityków znaczenia, co mówię, i co czują Ślązacy. Nie interesuje to tak naprawdę nikogo. Ale mówić i apelować będę. Póki życia...

kaisazabrze-nie bede wdawac sie w Twoje opinie na moj temtat fotografii bo szkoda tylko mojego czasu,wczoraj umiescilem moj pierwszy wpis w szerokim kadrze bo nie prowadze tu zadnych aktywnosci i neipamietam juz ile lat mam tu profil.przebywam od wielu lat po za krajem i jestem w nim przejazdem ale moje obserwacje kraju sä wieksze niz Ci sie wydaje przez to ze jestem w kraju nie zaleznie od tego co sie w nim dzieje i do czego zmusza ludzi.nie zrozumialas wielu slöw i tego tlumaczyc nie bede. nie zalezy mi by blyszczec na tej stronie bo inne w zyciu mam priorytety i podejscie do fotografii a tu gdzie jestem fotografia jest o wiele bardziej rozwinieta pod wzgledem techniki jak i fotografii tradycyjnej i to bylo by na tyle,ustalem w obronie Fotografa bo narzucasz mu jakies plytkie i przyziemne tematy.na temat architektury,grup spolecznych mam wiecej do powiedzenia ze wzgledu na zawöd.

Dziękuję wszystkim za wpisy, wywiad trwał przeszło godzinę z czego autor wybrał dwanaście minut, dlatego pozwólcie państwo, że trochę dopiszę. W tej całej opowieści mówiłem też to, że nieprawdą jest, że Śląsk jest tylko taki jak na moich fotografiach. Pokazuję tylko pewną część tej ziemi, czasami niezbyt miłą i bardzo smutną. To co Państwo zobaczyliście w tym wywiadzie to bardziej moje podejście do socjologii w fotografii. Czasami myślę sobie, że bardziej interesuje mnie socjologia niż fotografia . Zgadzam się, że w dzielnicach wokół byłych kopalń, czy hut (bo taki był klucz do sprecyzowania miejsc w których postanowiłem poszukać wnętrz)jest sporo biedy. Byłbym jednak ostrożny w osądzaniu co jest patologią. Inaczej wygląda świat zza szyb samochodu kiedy jedziecie przez centra miast, a inaczej kiedy pójdziecie pieszo przez peryferia. Możecie mi wierzyć, lub nie ale ja staram się nie fotografować upodlenia drugiego człowieka. Miałem co prawda taki okres na początku lat dziewięćdziesiątych kiedy zacząłem pracować w gazecie, że skupiłem się na fotografowaniu w najgorszych miejscach i ekstremalnych sytuacjach różnych patologii. Od tamtego czasu nie drążę tematu. Powstał cykl zdjęć z którego nie jestem specjalnie dumny i nie pokazuję go. Droga komentatorko kasiazabrze , codziennie jeżdżę najlepszymi drogami w kraju (średnicówką i A4), w Zabrzu powstaje największy kompleks turystyki przemysłowej w Europie, ośrodki medyczne mamy na najwyższym poziomie itd. Jestem z tego i jeszcze wielu innych spraw dumny i szczęśliwy. Widzę to i nie jestem ślepy na inne aspekty życia. Nie było czasu, żeby w tym materiale zaprezentować inne sprawy które mnie fotograficznie interesują, np. fotografię górniczą która jest moją wielką pasją, nie było też miejsca na pokazanie dużego materiału o Centrum Chorób Serca w Zabrzu z czego przygotowuję album, czy książki o historii śląskiej fotografii prasowej w „Trybunie Robotniczej” i „Dzienniku Zachodnim” w latach 60-80 XX wieku, którą właśnie skończyłem pisać. Trzeba było się po prostu w tych dwunastu minutach określić (nie jestem fotograficznym człowiekiem orkiestrą). Przepraszam też tych wszystkich z Państwa którym się nie podoba, że waszym zdaniem epatuję biedą, idę na łatwiznę i pokazuję nasz region jako postępującą degradację. Wybaczcie, ale nie interesuje mnie fotografowanie hipermarketowego Śląska, dyskotek w których już prawie nie rozróżniam kto jest facetem a kto kobietą, czy na nowo otynkowanych elewacji. To oczywiście tematy bardzo interesujące, które pokazywałyby na pewno Inny Śląsk. Nie wiem czy z tych wszystkich nowych rzeczy które się dzieją dzisiaj wokół nas byłbym dumny, ale na pewno poruszanie tego typu tematów byłoby wartościowe. Na koniec bijąc się w piersi powtarzam, że to co widzicie na moich zdjęciach to prawda o Śląsku, ale tylko w określonym fragmencie.

Prawdziwy dokumentalista, jestem ciekaw jak te zdjęcia będziemy dostrzegać za 20-50lat.

Pięknie goda, polać mu!

Świetny wywiad, zdjęcia jeszcze lepsze, a Śląsk na fotografiach może nie taki jakim Ślązacy chcieli by się chwalić ale bardzo prawdziwy. Na dodatek nie tak łatwo ten fragment rzeczywistości sfotografować i za samo to że Arek Gola potrafi to zrobić należy się uznanie. Z takimi umiejętnościami i kontaktami fotografowanie rzeczy "ładnych" było by stratą czasu. Z drugiej strony dyskusja pokazuje że minie jeszcze trochę czasu zanim docenimy na Śląsku piękno postindustrialnego krajobrazu, jeżeli nawet mimo takich zdjęć fotograf miesiąca obrywa w komentarzach.

Jak zwykle biedę każdy patałach potrafi fotografować
tępe barany

Świetny wywiad - Gratulacje ! Osobowość, umiejętność rozmowy z ludźmi i zdjęcia godne podziwiania!

Nikt o zdrowych zmysłach by nie pomyślał że tak wygląda Śląsk XXI wieku, wiemy że to jest jakiś "promil" społeczeństwa, jak w każdym regionie, tym bardziej mi imponują ludzie, którzy potrafią się przedostać przez grubą skorupę tego społeczeństwa... Drugą stroną ciekawa jest ta część Ślązaków, w których się odzywają jakieś demony i kompleksy, przecież gdyby pan Arkadiusz chciał robić pocztówki, zdjęcia na weselach czy lotnicze to z pewnością by je robił, jednak spełnia się w fotografii socjologicznej. To nie jest film reklamujący region - to jest wywiad z fotografem o nim i o jego fotografii. POZDRAWIAM!

kasiazabrze - życzę Ci, by się ten ktoś pojawił :) a może... może to właśnie zadanie dla Ciebie? nawet jeśli nie na teraz, nie na za rok, ale jeśli to tak bardzo gra Ci w duszy i sercu, to mam przeczucie, że zrobisz z tego naprawdę piękny użytek. bo sprzęt, warsztat, doświadczenie - to wszystko przychodzi z czasem. ale zaczyna się od emocji. a te są w Tobie dojrzałe i głębokie :)

Najgorsze zdjęcie to takie , które nie wywołuje żadnych emocji . Jak widać zdjęcia i autor ( chylę czoła ) bronią się bez zbędnych potoków pustych fraz ...

ładne zdjęcia

Inspirujące, chciałbym się kiedyś ośmielić i spróbować czegoś podobnego w moim mieście.

Bardzo ciekawy wywiad :)

Ciekawa treść tego wywiadu, polecam

Ja też nie przepadam, za tym stereotypowym podejściem do Śląska, jaki prezentuje Pan Gola.
Śląsk nie jest smutny, jest kolorowy i zielony, większość miast tonie w tej zieleni, w Bytomiu prawie 30% miasta to tereny zielone!
Większość kopalni została zamknięta, mamy powietrze czystsze od Krakowa. Znika smog...
No kurcze Śląsk już się zmienił!