Anna Osetek

Możliwe że moje zdanie będzie odosobnioną opinią, ale z początku wywiadu zastanawiałem się poco taki fotograf jest fotografem miesiąca zdjęcia nieciekawe tematyka taka sobie, jednak oglądając do końca dziękuję oraz z wielką przyjemnością gratuluję wywiadu z pełną szczerości i wrażliwości osobą . . . pani Aniu oby coraz więcej takich Fotografów jak pani nie tylko w Szerokim Kadrze ! Jeszcze raz dziękuję za wywiad !!!

Super zdjęcia - ciekawe, subiektywne i piekne !!!
Dobrze też słucha się autorki, wie co robi !
Pozdrawiam i życzę dalsze konsekwencji i wrażliwości !!!

Pięknie Pani opowiada, muszę włączyć wsteczny bieg, dziękuję i pozdrawiam.

zdjęcia proste piękne i ... no ja takich nie potrafię :) dają do myślenia że robimy to dla siebie a nie dla innych . super

zdjecia nie wyrazajace nic, sa tak subiektywne ze trzeba bardzo chciec dostrzec cokolwiek pieknego w tych zdjeciach. zero wyrazu, zero piekna, duzo zycia ktore kazdy widzi za oknem, ktore jest tak powszednim widokiem ze idiotyzmem jest robic takie zdjecia nie ukazujace tej rzeczywistosci w jakis oryginalny sposob. po prostu bleh...

Pani Anna robi zdjęcia dla siebie aby "zrozumieć swoją rzeczywistość", nie po to aby ktoś to uważał za piękne. Dziwne trochę, że została wybrana na fotografa miesiąca. Z drugiej strony miło zobaczyć odmienne spojrzenie na fotografię. Pozdrawiam

Zdjecia ladne , ale wydaje mi sie ze raczej do albumu rodzinnego . jako fotograf miesiaca , no coz zdecydowanie to ciut za malo.
sama mam setki takich lub lepszych zdjec w swoim prywatnym zbiorze, rodzinnie mozna ogladac ale kogo postronnego to moze interesowac.
Pani bardzo mila i to tyle

Jestem tego samego zdania co większość moich poprzedników. Na początku myślałam, że wywodzi się to jedynie z mojej życiowej dewizy; "tworzyć kontrowersję, dążyć do perfekcji". Osobiście zawsze staram się ukazać emocje na swoich zdjęciach, przekazać światu konkretną historię i zdobywać jak najlepszą jakość, głębie kolorów, ostrość, kontrast, starać się aby nic im nie brakowało i nie potrzebne były domysły na temat treści, dążę do oryginalności i czasem to mnie "zatyka", ponieważ każdy pomysł wydaje się zbyt zwyczajny, czuję się wtedy jakby nie zdobywała następnego szczebla tylko stała w miejscu jak słup soli. Brakuje mi w zdjęciach fotografa miesiąca potęgi, precyzji i zdecydowania, oczywistym jest, że nie każde zdjęcie musi być odpowiednie wykadrowane, ostre by było czymś ponad przeciętność, ale musi to być efekt zamierzony, by historia miała swoją spójność, a przekaz był ciekawy, historia nie nazbyt pospolita. Właśnie to jest to co sprawiło, że nie dociera to do mnie; pospolitość. Może to jednak rzeczywiście moje zbyt potężne ambicje kierujące mną na co dzień, pożrą mnie kiedyś i pozostawią miejsce fotografom, których nie "trafia szlag" gdy obiekt jest dziesięć cali dalej niż w początkowym zamierzeniu....

Muszę przyznać, że z początku film wydawał mi się nieco nudny i nieciekawy jednak pod koniec żałowałem, że się tak szybko skończył. Naprawdę bardzo ciekawy reportaż i niesamowita wytrwałość Pani fotograf przy realizacji własnych ambicji. Zacząłem dostrzegać z fotografii analogowej ukryte piękno.

Tak zdziwiły mnie sceptyczne komentarze, aż zdecydowałam się założyć konto, by swą opinię wyrazić :) Zastanawiam się, co przedmówcy sądzą ogólnie na temat zdjęć reporterskich. Mam wrażenie, że część z nich (min. Luke, Ania) oczekuje wykreowanych, pięknych obrazów, których jest mnóstwo w sieci. Szkoda, że brakuje w tym zalewie pięknych obrazków tego co w sztuce jest podobno najważniejsze czyli emocji. Przynajmniej część prac p. Osetek moim zdaniem jest genialna właśnie ze względu na "emocjonalność" (kolorystyka też mnie zachwyca, ramki niekoniecznie). Zresztą wystarczy przywołać nagradzane reportaże z WPF. Pewnie wiele osób myślało oglądając reportaż:ee tam, ja też tak potrafię. Ciekawe, czy rzeczywiście ;) Obierać ziemniaki każdy potrafi, nie każdy potrafi zrobić z tego sztukę ;) Ps. Ciekawam jestem opinii prawdziwych znawców :)